I Don’t Wanna Dance is een energiek portret van een tiener die zijn eigen leven naspeelt

De vijftienjarige Joey gaat weer bij zijn moeder wonen, met zijn broertje. Moeder is een tijdje buiten beeld geweest. Nu heeft ze een huis, vrolijk beschilderd, en kunnen ze het gezinsleven weer oppakken alsof het nooit is weggeweest. Maar de relatie tussen Joey en zijn moeder blijkt heel ingewikkeld.

Een paar jaar geleden maakte regisseur Flynn von Kleist een korte, gevoelige documentaire over de jonge Yfendo van Praag, een Amsterdamse achtstegroeper die na jaren verblijf bij zijn tante, weer een relatie met zijn moeder probeert op te bouwen. Ondertussen heeft hij grote dromen: hij wil danser worden. Zijn moeder: ‘Ik had geen tijd voor dromen’.

Met het drama I Don’t Wanna Dance keert Von Kleist terug bij de jongen die ditmaal in feite zichzelf speelt. Scenarist Jeroen Scholten van Aschat schreef het verhaal op basis van Van Praags leven. Uit de schelmenkomedie De Libi bleek eerder al dat de schrijver een goed gevoel en gehoor heeft voor jongeren en hun (straat)taal.

Moeder is uitbundig en onberekenbaar, aanhankelijk en gemeen

Als Joey krijgt de jonge acteur een stevige tegenspeelster met Romana Vrede als de moeder: uitbundig en onberekenbaar, aanhankelijk en gemeen. Morrend komt ze naar een dansvoorstelling van Joey, om achteraf te zeggen: ‘Hiphop, dat is niks voor mij’.

In bijna claustrofobische beelden ­zitten we Joey dicht op de huid: op school, bij dansles, in gesprek met ­iemand van jeugdzorg. Joeys sociale omgeving komt terloops, half of kort in beeld. De camera van Tim Kerbosch heeft vooral oog voor de jongen die zich het ene moment slap lacht met zijn moeder, haar dan weer stilletjes observeert wanneer ze klaagt over een pijnlijk been. Ondertussen verandert Joey radicaal zijn haar, ontwikkelt hij voorzichtig gevoelens voor een meisje.

Bij alles wat hij doet voel je zijn twijfel: meebewegen met zijn moeders grillen of een eigen richting kiezen? Zo ontstaat een hartveroverend energiek semidocumentair portret van een puber wiens zorgzame aard zijn kracht én zwakke plek is. Deze film zou weleens kunnen bijdragen aan een grotere, creatieve autonomie van Yfendo van Praag, een zeer mediageniek talent.

Wilt u deze film zien? Klik hier voor meer informatie en kaartverkoop.