Het Koningsnachtconcert
Froukje en Pynarello
★★★★
Waar normaal de maestro de trap afdaalt, liep popkoningin Froukje woensdagavond in het Concertgebouw naar beneden om het Koningsnachtconcert te verzorgen samen met haar band, de strijkers en blazers van Pynarello en de zangers van NKK NXT.
De zaal – met hier en daar oranje pruiken en neonmutsjes die fel oplichtten – had er zin in. Dat bleek wel uit het verwachtingsvolle, energieke gejoel dat bij aanvang al meer decibellen had geproduceerd dan bij menig klassiek concert.
Veelbelovend dus, maar zou het Froukje lukken om deze klassieke concertzaal om te toveren tot een poptempel? “Wees niet bang om te dansen en mee te zingen, het is gewoon Koningsnacht”, vroeg ze al voorzichtig na het tweede nummer. Maar dat voelde voor de toeschouwers in de rode pluchen stoelen toch nog iets te onwennig. Beleefd keken zij hoe de 21-jarige zangeres in haar witte pak met afbeeldingen van paarden al heupwiegend haar hits zong.
Die werden mooi ingeleid en geëchood door het koor (Licht en Donker), door de houtblazers (Maar in de hemel komt het goed) of door de viool van Pynarello-aanvoerder Lonneke van Straalen (bij het nummer 17). Ter afwisseling speelde het ensemble tweemaal een eigen stuk als intermezzo en ook het koor gaf een gechoreografeerde performance tussendoor.
Brok in je keel
Het waren de liedjes zonder (al te aanwezige) drums waarin Froukjes zachte, breekbare stem en de toevoeging van strijkers, blazers en koor het best uit de verf kwamen. Of het nou haar teksten waren, haar melodieën of die fragiliteit, Froukjes liedjes gaven je – zeker in zo’n setting als het Concertgebouw – een brok in je keel.
Het hoogtepunt van deze gevoeligheid was de speciale gast die ze op het podium riep, haar ‘steun en toeverlaat’: haar vader. Hij begeleidde haar op de akoestische gitaar bij Een Teken en zong de tweede stem, perfect aangevuld door tokkelende strijkers. Een onverwacht aandoenlijk en emotioneel beeld, want de meeste mensen dachten bij deze aankondiging S10 op het podium te zien verschijnen.
Die hoop werd gelukkig alsnog vervuld toen een kwartier voor het einde ’s lands andere Nederpop-koningin met haar lange blonde haren opkwam. Er waren toen al een paar dansbare liedjes de revue gepasseerd waarbij een aantal mensen zittend in hun stoel hun groove niet meer kon onderdrukken.
Ongemak bleef voelbaar
S10 was blijkbaar het zetje dat de zaal nodig had om uiteindelijk aan Froukjes herhaalde, nederige uitnodiging om op te staan gehoor te geven. Samen zongen de twee Nooit Meer Spijt en Zonder Gezicht.
De zaal was nu waarlijk getransformeerd: het publiek durfde mee te zingen en sommigen glipten zelfs door de gangpaden naar voren om de laatste paar minuten los te gaan op Ik wil dansen. Maar het ongemak om dit in een conventionele concertzaal te doen bleef voelbaar.
Misschien hadden er helemaal geen stoelen moeten staan, zodat we allemaal gelijk voor Froukje konden drommen. Gelukkig stond ze tijdens de afterparty in de entreehal nog met een kroontje op haar hoofd achter de draaitafel, zodat we nog uren met haar – en de musici – konden dansen.
Lees ook:
Singer-songwriter Froukje (20): ‘Nederlandse teksten raken mij meer. Deze taal is mooi in al z’n lompheid’
Froukje Veenstra (20), die twee jaar geleden doorbrak met het klimaatnummer Groter dan ik is twee EP’s verder en de trotse eigenaar van een Edison. ‘Ik wil niet preken, ik wil schuren.’
