Kunst

Het is me wat met die steen van Wim T.

De zwevende steen van Wim T. Schippers in het Boijmans Van Beuningen in Rotterdam Beeld Otto Snoek
De zwevende steen van Wim T. Schippers in het Boijmans Van Beuningen in RotterdamBeeld Otto Snoek

De zwevende steen van Wim T. Schippers is een publiekstrekker. Museumbewakers hebben er een dagtaak aan.

Henny de Lange

Is het saai in het museum voor kinderen? Nou in elk geval niet in Boijmans Van Beuningen in Rotterdam. Dat heeft deze kerstvakantie een spannende attractie in huis met de steen van kunstenaar Wim T. Schippers die boven een sokkel zweeft. De steen kan de zwaartekracht tarten door drie elektromagneten in de sokkel die kracht uitoefenen op magneten die in de steen zijn verwerkt.

De zweefsteen blijkt voor meer sensatie te zorgen dan het museum vooraf had kunnen bedenken. Met een enorme knal trad deze week al twee keer het beveilingsmechanisme in werking. Zoveel aantrekkingskracht oefent de steen uit, dat sommige bezoekers de verleiding niet kunnen weerstaan om hun hand tussen de steen en de sokkel te steken.

Beveiliging

'Het Is Me Wat' is de titel van het kunstwerk. Inderdaad, het is me wat met die steen, vertelt suppoost Ista, die deze middag aan de beurt is om het kunstwerk te 'bewaken'. Het staat op de kinderexpositie 'Alles kids'. Er staan afzetpaaltjes met koorden omheen, maar dan nog zijn er kinderen die proberen er onderdoor te kruipen. Maar vlak ook de volwassen bezoekers niet uit, zegt Ista. De dag ervoor had een man zijn hand onder de steen gestoken, waardoor met een enorme knal drie beveiligingspinnen uit de sokkel omhoog kwamen.

Het is alsof de duvel ermee speelt. Terwijl Ista in geuren en kleuren staat te vertellen over dat voorval, klinkt er een harde knal. Wéér een bezoeker die de verleiding niet kon weerstaan. Sjoerd Overgoor staat er wat beduusd bij van de klap die hij heeft veroorzaakt. Hij wilde alleen maar even aan zijn zoontje Niek demonstreren dat de steen echt zweeft dankzij magnetische afstoting. Onmiddelijk stroomt de zaal vol mensen die afkomen op de knal. En passant krijgen de bezoekers te zien hoe het beveiligingssysteem werkt. Na een paar minuten verdwijnen de beveiligingspinnen weer in de sokkel.

Technische problemen

Op de steen heeft het intermezzo geen effect: die blijft gewoon zweven. Dat is in het verleden weleens anders geweest. Nadat Wim T. Schippers in 1999 met studenten van de TU Delft het werk had gemaakt voor het ministerie van volksgezondheid, zweefde de steen vaker niet dan wel in de hal van het departement. Of dat nu kwam doordat ambtenaren de steen uit balans probeerden te brengen door er propjes op te schieten, of door de falende techniek, was onduidelijk. Het werk werd daarom 'geadopteerd' door museum Boijmans en ging in 2010 op tournee naar Shanghai, voor de World Expo.

Ook in Boijmans kampte het werk vervolgens met technische problemen. Daarom was de steen de afgelopen drie jaar niet te zien. Werktuigbouwkundigen kregen hem onlangs toch weer zwevend, nadat ze hadden gesleuteld aan de elektronica en de meet- en regelsystemen hadden gereset.

Nét voor de kerstvakantie kon het werk weer worden opgesteld. En het is meteen al een knaller van jewelste.

Purschuim boven Een hardstenen sokkel
De steen van twee vierkante meter ziet eruit als een loodzwaar brok natuursteen, maar weegt slechts 15 kilo en is gemaakt van purschuim en een metalen frame. De sokkel is van Belgisch hardsteen en weegt meer dan 1000 kilo.

Wilt u iets delen met Trouw?

Tip hier onze journalisten

Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@trouw.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden