Het fonkelende Gouden Televizier-Ring Gala had één dof plekje...

De schitterende jurken hoefden dit jaar geen saai evenement op te leuken. Het Gouden Televizier-Ring Gala 2021 (AvroTros) had tempo, humor, inclusie. En het raakte soms het hart, zoals bij de liedjes ter nagedachtenis aan Peter R. de Vries. Over inclusie gesproken: de Ethiopisch-Nederlandse olympisch kampioen Sifan Hassan mocht de hoofdprijs uitreiken, in zeer karig Nederlands, maar stralend. Ze gaf de Gouden Televizier-Ring aan Jessica Villerius’ documentaireserie De kinderen van Ruinerwold.

Bleek het donderdag exact twee jaar geleden dat zoon Israel die boerderij uit sloop en alarm sloeg. Ooit leefden de kinderen afgezonderd, nu stonden ze in galakleding in Carré, met hun plaatjesbeugels als stille getuigen van hun achterstallig onderhoud. Dát is de kracht van openheid en tolerantie. Villerius’ integere aanpak had empathie opgewekt en hen tot normale mensen gemaakt, in plaats van hen sensatiebelust tot freaks te degraderen. “Ze zijn gezien en gehoord, dat is waarom ik televisie maak”, sprak Villerius dankbaar.

Ook heel verantwoord was de Zilveren Televizier-Ster Presentatrice voor Nikkie de Jager. Cornald Maas bedankte haar dat het Eurovisie Songfestival 2021 weer ‘zo’n podium was geweest voor vanzelfsprekende acceptatie en tolerantie’. Verder ging de Ster voor beste acteur/actrice naar een vrouw (Elise Schaap versloeg Frank Lammers). Het riep een sneer op naar de Gouden Kalverenjury, die de ‘ontgenderde’ prijzen te veel aan mannen zou hebben gegeven.

Korrel in de stem

Linda Hakeboom kreeg voorts de Televizier-Ster beste webserie voor Linda’s Kankerverhaal. Ze droeg de prijs op aan zieke mensen thuis. “Ziek zijn is niet mooi. Maar het hoort bij het leven. Jij hoort erbij”, speechte ze met rechte rug en korrel in haar stem. Ze kreeg een staande ovatie.

Ging er dan niks mis? Nou, mis… Het was mooi geweest als Achmed Akkabi en de andere makers van Mocro Maffia hier eindelijk hadden kunnen oogsten. Pas na drie seizoenen volgde dit jaar een Gouden Kalf, de hitserie kwam niet bovendrijven bij de Zilveren Nipkowschijf (kwaliteitsprijs) en liep als favoriet nu toch stemmen mis voor de Gouden Televizier-Ring (publieksprijs).

Dat zit ’m ook in een factor die maar niet genoemd wordt: distributie. Mocro Maffia, alleen via Videoland, hielp het streamingskanaal van RTL mede over de één miljoen abonnees heen. Maar het blijft zo’n dienst waarvoor je apart moet betalen. De toevallige voorbijzapper loopt deze serie volstrekt mis. Zou De kinderen van Ruinerwold exclusief bij Videoland ook 1,4 miljoen kijkers hebben getrokken?

Melkkoe

Ik zeg het maar eens hardop: die ‘exclusiviteit’ lijkt me de getalenteerde én revolutionaire makers van Mocro Maffia een blok aan het been. Je gunt hun het hoofdpodium op RTL4 of 5. Nu zijn de mocro’s een oerhollandse melkkoe.

Met een vierde seizoen in aantocht, is de serie een belangrijke emancipator voor gekleurde acteurs. Hier kunnen ze doorbreken, met interessantere rollen dan de stereotiepe winkeldief of pizzabezorger. Hun karakters zijn boef én mens, met gevoelens, familie, twijfels en overwinningen.

Kortom, Mocro Maffia geeft de Marokkaans-Nederlandse acteurs karakterrollen en een kweekschool. Dat heeft misschien wel decennia effect op hun emancipatie. Waarom zou je dat maatschappelijk belang wegstoppen achter een winkeldeur met toegang exclusief voor leden? Zo blijft de serie gevoelsmatig in een niche zitten. Als Mocro Maffia vrij toegankelijk was op tv, had de duistere serie waarschijnlijk allang meer grote prijzen gewonnen.

Vijf keer per week schrijven Renate van der Bas en Maaike Bos columns over televisie.