Händel hoort sinds 1727 bij elke Britse kroning, en dus ook bij die van Charles

Muziekredacteur Peter van der Lint tipt het opvallendste album van de week en nog drie platen die je niet wilt missen.

Händel – Coronation Anthems
Akademie für Alte Musik Berlin
★★★★

Zaterdag zal Zadok the Priest opnieuw door de Westminster Abbey in Londen galmen. De beroemdste van Händels Coronation Anthems – hij schreef er vier – is sinds de première tijdens de kroning van George II in 1727 bij alle kroningen erna gezongen en gespeeld. Het is een standaard onderdeel geworden van een uitgebreide traditie, waarin bij elke nieuwe kroning ook steeds nieuwe muziek gecomponeerd werd. Maar het stuk van Händel bleef drie eeuwen lang klinken in de kerk waar de componist begraven ligt en waar een standbeeld van hem staat. En dus klinkt het tijdens de kroningsplechtigheid van Charles III.

Dat van de vier Coronation Anthems juist Zadok the Priest zo populair werd, is niet moeilijk uit te leggen als je de muziek een keer gehoord hebt. Händel componeerde een orkestrale inleiding waarin de strijkers in een rustige, kabbelende beweging de sfeer zetten en toonsoorten verkennen. In anderhalve minuut bouwt Händel dat uit tot een gigantische climax als het koor, plus trompetten en pauken, uitbarsten in de eerste woorden van het anthem. Het effect is groots, alsof ineens felle zonnestralen de kerk binnendringen. De uitbundige koorzang God save the King! Long live the King past perfect bij de nieuwe vorst die net ervoor op de aloude King Edward’s Chair door de aartsbisschop gezalfd werd.

Goed getimed is deze nieuwe opname van de Akademie für Alte Musik en het Rias Kammerchor uit Berlijn onder leiding van Justin Doyle. De pracht en praal die aan Händels muziek kleeft, komt prachtig tot uiting. Uiteraard staan de drie andere Coronation Anthems van Händel ook op dit album alsmede The Lord is a sun and a shield, een anthem dat door William Croft gecomponeerd werd voor de kroning van George I in 1714.

Ook beluisterd

Karina Canellakis – Bartók

Het Radio Filharmonisch Orkest en chef-dirigent Karina Canellakis gaan opnames maken voor Pentatone. Het eerste album is uit en met twee werken van Béla Bartók. Het totaal onbekende Four Pieces op. 12 uit 1912 (oorspronkelijk voor twee piano’s, in 1921 georkestreerd) en het meesterwerk Concerto for Orchestra uit 1943. Die combinatie werkt uitstekend, mede dankzij Canellakis’ fijnzinnige antenne voor deze muziek. Het resulteert in een top-opname, en het zijn de onbekende Four Pieces die je steeds wilt opzetten. Fascinerende muziek uit de tijd van Blauwbaards Burcht, waarvan echo’s hier duidelijk hoorbaar zijn. Canellakis zet maximaal in op details, met groot succes.

Ragazze Quartet – Open Spaces

Op 6 en 7 mei is er een groot evenement in het Muziekgebouw in Amsterdam. Dat staat in het teken van de vijftig nieuwe strijkkwartetten die het Kronos Quartet bij evenzoveel componisten bestelde. De werken zijn in een gratis toegankelijke bibliotheek beschikbaar. Een ervan is Satellites van Garth Knox. Het nieuwe album van het Ragazze Quartet, helemaal gewijd aan de muziek van altviolist Knox, opent met dit kwartet. En voor het Ragazze Quartet schreef Knox zijn Tweede strijkkwartet dat als titel Four into Twenty kreeg. Een intrigerend album dat afsluit met Knox’ eigen interpretatie van zijn Quartet for One.

Linard Vrielink – Moments of Vision

De jonge Nederlandse tenor Linard Vrielink, die in Berlijn met dirigenten als Simon Rattle en Daniel Barenboim werkte, raakte als jongetje geïntrigeerd door de koormuziek in de Sint Jan in Den Bosch. Hij zong er later in de Schola Cantorum en die ervaring werkt door in zijn eigen compositie Moments of Vision. Zeven stukken voor vocaal mannenkwartet met titels als Lux Aeterna en Song of Hope. Vrielink zingt samen met twee baritons en een bas, die hij ontmoette in de opera studio van de Berlijnse Staatsoper. De muziek laat zich het best omschrijven als een mix van liturgische polyfonie en opera – harmonieus en fijn galmend.