Grote woorden voor grote vragen in een grootse streek

Het zijn geen vragen waar de hoofdstroom van de westerse literatuur zich mee bezighoudt. De antwoorden van Van Leeuwen zijn ook niet revolutionair, ook al zijn ze het resultaat van een persoonlijke worsteling. Hij vindt dat Darwin, Freud noch Marx een bevredigend antwoord geeft op de vraag wie de mens is, omdat deze zich niet in een systeem laat vangen. De mens is drager van goed en kwaad met een ingeschapen Droom van het Hogere. Die droom is verpersoonlijkt door Jezus, die meer was dan een historische figuur, een inzicht dat Van Leeuwen dankt aan Schillebeeckx.

Wat de essays bijzonder maakt, is het referentiekader dat Van Leeuwen gebruikt. Hij richt zijn blik op het Zuid-Amerikaanse continent en het Caribisch bekken, gebieden waarin de zon alle franjes wegbrandt, het kwaad monstrueuze en groteske vormen aanneemt en het bestaan van alledag beleefd wordt als beheerst door hogere krachten. Leken Van Leeuwens vragen in Amsterdam of op de Veluwe passé, in de magische wereld van het Amazone-oerwoud worden ze actueel. Zijn bezwerende stijl sluit er op een natuurlijke wijze bij aan. Hij verhevigt voortdurend, er is geen bladzijde zonder hyperbool. Van Leeuwen gebruikt grote woorden voor grote vragen in een grootse omgeving en dat maakt zijn essays bijzonder.