Een onwennig begin, daarna een wilde dans tussen viool en piano

Het was alsof violist Leonidas Kavakos en pianiste Yuja Wang elkaar op de dag van het concert toevallig waren tegengekomen in Amsterdam: jij hier? En dat ze ter plekke hadden besloten om 's avonds een optreden te verzorgen in het Concertgebouw. Toegegeven, dit klinkt gechargeerd maar het geeft een idee van hoe de eerste helft van hun recital overkwam.

In de Grote Zaal waren er twee individuen aan het werk in Janáceks Vioolsonate en Schuberts Fantasie in C. Kavakos vond het noodzakelijk om dit laatste stuk vrij studieus te benaderen en ploos iedere frase uit, terwijl Wang de melodische lijn in acht nam. Een delicate triller kon onder haar handen slank en ingetogen klinken.

Hoewel het concert deel uitmaakte van de carte-blanche-serie die Kavakos dit seizoen naar hartelust invult aan de Van Baerlestraat, voerde Wang de solistische boventoon in voornoemde stukken. Pianistische virtuositeit slokte de violist zo nu en dan op. Leonidas Kavakos produceerde een zoekend geluid en was minder toonvast dan de luisteraar van hem gewend is. Dat had wellicht ook te maken met de viool die hij nog niet zo lang bespeelt: de 'Willemotte'-Stradivarius; ieder instrument moet veroverd worden.

Glitterstof

Na de pauze leek het onwennige begin niet te hebben bestaan. Gezegd moet ook dat Wang een andere outfit droeg - de schitterendste rodeloperkledij is haar handelsmerk. In haar tweede jurk was ze wendbaarder. De vloeiende spanningsboog tussen de opkomst van de musici en het applaus werd in het eerste deel van de avond onderbroken door onpraktisch gedraal rondom de vleugel. Het teveel aan Wangs glitterstof was daar mede debet aan.

Via Debussy's exotische kleuren in de Sonate in g, vrij en zangerig benaderd door het duo, kwamen Kavakos en Wang bij het slotstuk terecht: Bartóks Eerste sonate. Pas hier was er sprake van een ware symbiose tussen twee partners die van elkaars klank en ritme hielden. Een bloedspannend betoog werd opgezet, een wilde dans tussen viool en piano met afhouden en omarmen raakte de toehoorder tot diep in het hart.

Meer muziekrecensies lezen? Bekijk ons dossier.