Duncan Laurence: ‘De race is nog niet gelopen’

Hij oogt relaxt. Met engelengeduld beantwoordt Duncan Laurence de vragen die het leger journalisten op hem afvuurt, de lach verdwijnt niet van zijn gezicht. Zelf is de Nederlandse Songfestivalfavoriet verbaasd over het gebrek aan zenuwen in zijn lijf, vertelt hij in een restaurant aan de kust van Tel Aviv. “Voor examens had ik zweethandjes, maar nu ervaar ik pure rust. Dat had ik niet verwacht, met dit circus.”

Nog één nachtje slapen en dan zingt de 25-jarige singer-songwriter zijn nummer ‘Arcade’ in de tweede halve finale van het internationale liedjesfeest. “Ik wil graag nog een paar keer de doorloop doen. Oefening baart immers kunst, hoe meer repetities, hoe lekkerder het gaat. Maar eigenlijk ben ik klaar om te gassen, ik verheug me op donderdagavond.”

Dinsdag streden de eerste zeventien landen voor finaleplekken. Concurrent Australië, die met pop-operazangeres Kate Miller-Heidke volgens de wedkantoren derde zal worden, plaatste zich voor de zege, alsook onder meer de sm- en bondagegroep uit IJsland en het Sloveense koppel Zala Kralj & Gašper Šantl.

Ziet Laurence ze als concurrenten voor de finale? Sinds hij zijn strijdnummer en de bijbehorende videoclip begin maart onthulde, prijkt Nederland bovenaan de ranglijsten van de wedkantoren en ook in de buitenlandse pers wordt hij bejubeld. Alleen is de race is nog niet gelopen, waarschuwt de artiest dinsdagmiddag zelf.

“Natuurlijk groeit mijn hoop. Stel je toch eens voor dat ik zou winnen. Wat zou dat vet zijn: ik zou gek worden, springen en schreeuwen. Hopelijk mag ik dan door Europa trekken om mijn muziek overal rond te brengen. Maar ik wil mijn optreden niet jinxen, het lot niet tarten. Je weet nooit wat er kan gebeuren.”

‘Lichtbolgate’

Zo kwam er na zijn repetities in de Expo Tel Aviv, het strijdtoneel van de 64e editie van het Songfestival, ook kritiek. De Nederlandse delegatie leek te worstelen met een witte bal van licht, die eerst in de lucht hing, om bij een tweede ronde op een doorzichtige bak op Laurences elektrische piano te rusten. Wat wilde regisseur Hans Pannecoucke, en inmiddels songfestivalveteraan, met die lamp?

“Nederland heeft een heel gedoe van die lamp gemaakt”, legt Laurence ‘lichtbolgate’ uit. “Maar dat is het nooit geweest. Het idee was dat-ie aan het plafond kwam te hangen. En dat doet de lichtbol nu. We hadden daarvoor technische repetities nodig, om alles uit te proberen en te testen, maar nu is het goed.”

De witte bal staat symbool voor hoop. “In ‘Arcade’ zing ik over de kans op of droom over liefde die ik heb opgegeven. Die bundel van licht representeert dat gevoel. Daarmee neem ik afscheid van de hoop.”

Wie ziet Laurence als zijn grootste concurrenten? “Voor mij is de beste inzending van dit jaar Mahmood.” De Italiaanse zanger, die eigenlijk Alessandro Mahmoud heet, mijmert in ‘Soldi’ over zijn kindertijd en het gemis van zijn vader. Net als Laurence is Mahmood relatief onervaren, onlangs pas bracht hij zijn debuutalbum uit.

“Hij is echt een artiest, in alles straat hij dat uit. Ook vind ik zijn song heel vet, het is echt een nummer van nu. Heel knap: hij zingt in het Italiaans, maar ook al kan ik het niet verstaan, toch interesseert hij me voor het verhaal dat hij vertelt. Ik wil weten wat hij zingt.”

Italië staat op nummer zeven in de lijsten van de wedkantoren. Het is Zweden die Laurence volgens de gokkers in de nek hijgt. “Dat nummer is ook leuk. Ik betrap mezelf erop dat ik in mijn hoofd steeds John Lundviks tekst ‘Is it too late voor love’ rondgalmt. En zijn achtergrondzangeressen zijn geweldig, zij maken er echt een feest van op het podium.”

Niet enkel feest

Maar in Tel Aviv wordt niet enkel feest gevierd. Voorafgaand aan de openingsceremonie afgelopen zondag, op internet en bij de Expo Tel Aviv, demonstreren activisten tegen het Songfestival. Zij vinden dat de glitter en vrolijkheid van het Eurovisiecircus in wrang contrast staat met het conflict tussen het gastland en Palestina.

Ook op de sociale mediakanalen van Laurence laten mensenrechtengroeperingen van zich horen. Zij roepen de zanger op het Songfestival te boycotten. “Ik weet uiteraard van het conflict en voel de spanning”, stelt hij. “Maar ik ben naar Tel Aviv gekomen voor het Eurovisie Songfestival en de muziek. Het is te veel voor iemand om ook nog daarmee bezig te gaan, denk ik.”

Hij haalt de reglementen van de festivalorganisatie aan, waarin staat dat er voor politiek geen plek is tijdens de liedjeswedstrijd. “Het conflict is iets politieks en gelukkig ben ik een muzikant, geen politicus. Tijdens het Songfestival gaat het om de muziek.”

Hoe Laurence de laatste dagen voor zijn optreden doorbrengt? “Nou, zo”, grinnikt de zanger, gebarend naar de journalisten in het restaurant. Zowel de binnen- als buitenlandse pers staat te trappelen te spreken met de topfavoriet. “Nee, er zijn ook veel rustmomenten, ik heb zelfs al aan het zwembad genoten van de zon. Mijn team is top, en ook mijn familie, vrienden en vriendje zijn mee, dus het is een gezellige boel.”

Een vaste routine voordat hij het podium opgaat, heeft de artiest niet, hij doet zelfs geen schietgebedje. “Teleurstellend hé? Je zou iets smeuïgs verwachten, dat ik voor een optreden een bak olijven at ofzo, maar ik doe helemaal niks. Ik stap gewoon het podium op en begin.”

‘Het festival wordt serieuzer genomen in Nederland’

Brian huijts (44) is songfestivalfan sinds 1984

“Griekenland, Cyprus en Wit-Rusland zijn sterke concurrenten. Vooral die laatste twee zijn lekkere discostampers met Lady Gaga-achtige zangeressen. Al gun ik het ook de underdog, Serhat uit San Marino. ‘Met zijn lied ‘Say na na na’ kun je de hele zomer door. “Ik ben blij dat het Songfestival weer serieus wordt genomen in Nederland. Lange tijd werd het toch vooral als een campfeest gezien, maar sinds Anouk zes jaar geleden met ‘Birds’ in de finale kwam te staan, zie ik een kentering. Niet alleen is de kwaliteit van onze inzendingen omhoog gegaan, ook het publiek is veranderd: de niet-homogemeenschap kijkt nu ook. We geloven er weer in.”

‘De buit is nog niet binnen voor Duncan’

Cornald Maas (56) is de Nederlandse commentator van het songfestival

“Ajax zou laatst ook winnen, maar je weet hoe dat is afgelopen. Ik wil de goden niet verzoeken. De buit is nog niet binnen voor Duncan, het is tot nu toe enkel luchtfietserij. De belangrijkste repetities moeten nog komen, de lichtbol moet z’n plek nog vinden en dan moet het ook nog momentum krijgen. Weet Duncan de diepgewortelde emoties in dat lied over te brengen? Eerst zien, dan geloven. Maar natuurlijk wordt er achter de schermen al wel gesproken over ‘wat als?’. Dat is leuk, ik geniet van alle positiviteit. Ieder jaar krijg ik de vraag: waarom doe je aan dat circus van wansmaak mee, waarom laat je je daarmee in? Met het succes van Duncan kan ik uitleggen waarom ik het niet eens ben met die vraag, dat is nu eenvoudiger dan in de tijd van Sieneke en Hind.”

‘De tijd van kermis en glitter is voorbij’

Eurosong-fanaat Hanan Podolich (25) uit Israël denkt dat Nederland de glazen microfoon wint

“Al meer dan een decennium volg ik het Songfestival op de voet en ik merk dat de liedjeswedstrijd het tijdperk van kermis, vuurwerk en glitters achter zich heeft gelaten. Natuurlijk, als je alle acts bekijkt zitten die elementen er ook nog wel in, maar over het algemeen is het Songfestival ingetogener geworden. Neem Salvador Sobral uit Portugal, die twee jaar geleden met een gevoelig fado-nummer won. Duncan Laurence past in die trend. Ik herken me in de tekst van ‘Arcade’ en kan me met hem identificeren. Hij is een emotionele jongen, die zingt vanuit het hart. Je ziet meteen dat Duncan authentiek is en dat gaat gegarandeerd goed scoren. Bovendien merk je aan niets dat hij onervaren is. Ook al staat hij als de beoogde winnaar onder hoge druk, hij lijkt er prima mee om te kunnen gaan.”

Lees ook:

Prinsessenjurken, BDSM-pakjes en valse noten: dit zijn de eerste finalisten van het Songfestival

De eerste songfestivalfinalisten zijn bekend. Tijdens de eerste halve finale op donderdagavond plaatsen zich al een paar kanshebbers voor de zege komende zaterdag: Australië, Tsjechië en onverwachts ook Belarus.

Muzikaal is Duncan Laurence er klaar voor, maar de concurrentie hijgt hem in de nek

De eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival is vanavond in Tel Aviv. Duncan Laurence is donderdag aan de beurt. Wat zijn z’n kansen?