'Dummie de mummie': Heerlijk kunstmatige decors en vrolijke kleuren

In de derde verfilming uit de succesvolle kinderboekenserie van Tosca Menten over een jonge mummie die ergens in de Zaanstreek de 21ste eeuw binnenwandelt, wil Dummie eindelijk zijn ouders bezoeken. Probleem is: die liggen al enkele millennia onder de grond, in Egypte, op een onbekende plek.

Goos Guts en zijn ietwat voorzichtige vader Klaas, met frisse tegenzin gespeeld door Roeland Fernhout die precies weet wat hij hier als acteur moet geven, zien meer obstakels dan mogelijkheden. Maar het lot is hen gunstig gezind in 'Dummie de Mummie en de tombe van Achnetoet'. Het schilderij dat Dummie maakte van juffrouw Friek is zojuist voor 10.000 euro verkocht en dat paspoort, ach, dat stelen ze gewoon van Goos' beste vriend.

Komische stereotypes

Dus hop, naar Egypte - dat wil zeggen Casablanca in Marokko en een heleboel studiodecors in Amsterdam - waar komische stereotypes wonen die net uit de Hollywoodfilms van de jaren veertig zijn komen lopen. Vader Klaas wordt vervolgens handig opzij gemanoeuvreerd doordat hij iets verkeerds heeft gegeten en juffrouw Friek verdwaalt in de woestijn. De zoektocht naar de tombe van Achnetoet is dus aan Goos en Dummie, vanuit Nederland bijgestaan door Meester Krabbel, de Zaanse Indiana Jones die ontdekt dat dingen allemaal met elkaar te maken hebben. En dus hop, zo doe je die geheime deur open en daar heb je papa en mama.

De decors zijn heerlijk kunstmatig, de kleuren vrolijk. Niks meer aan doen. Op naar het volgende avontuur.