Dogtroep besluit met groots warrelend zandloperzand

’To Be To Not Be’, slotvoorstelling van Dogtroep op de Coentunnel in Amsterdam-Noord, t/m 11/10, www.dogtroep.nl of www.ticketmaster.nl of 0900-3001250.

Aan gindse oever doemt de geest van Hamlets vader op. Hij maakt aanstalten over het IJ-water naar de tribune met toeschouwers te lopen. Maar daar roepen mede-Dogtroepacteurs dat hij weg moet blijven, dat dat ’tegen de afspraak’ is.

Plaats van handeling: bovenop de Coentunnel in Amsterdam-Noord. Voor de slotvoorstelling ’To Be To Not Be’, waarna het bewegingstheatergezelschap Dogtroep zich opheft, is gekozen voor ’een desolaat terrein, een grensgebied op de rand van land en water, industrie en natuur, oppervlakte en onderwereld voor een voorstelling op de rand van het bestaan.’

Vanaf de voormalige NDSM-werf vaart een afgedankte IJ-pont met open laadruim de bezoekers naar de tunnel. Aan boord zorgt een in Sgt. Pepper gestoken tenues en uitgelaten ’jajajajah’ zingende fanfare vol bloasmuziek voor retteketet.

Eenmaal op de tribune boven de tunnel weerklinkt ketelmuziek, toeteren scheepshoorns, kriskrassen auto’s met omroeptoeters op het dak en vorkheftrucks met duistere ketels rond.

Het grensgebied dat Dogtroep in beeld zegt te willen brengen, is niet duidelijk omlijnd. Eerder brengen ze het thema ’mankering’ voor het voetlicht. Alle Dogtroeppersonages proberen iets te doen, maar schieten doorlopend tekort, ze mankeren allemaal iets.

Een vrouw zeult met een aangelijnd stuk steen door het zand, een barenskreten kermende vrouw geeft geboorte aan een blok steen, een ballerina circuleert op schots en scheef veranderende panelen, een roodgejurkte vrouw zit vast in quasi-drijfzand, uit een draaiende betonmolen klimmen mensenarmen en -benen, vergeefs probeert een man te vliegen door een propeller boven z’n hoofd te houden.

Beter maar niet op zoek naar thematiek gegaan; Dogtroepvoorstellingen bestaan nu eenmaal uit kunstig geënsceneerd los zand.

Mooi verstild is het liefdesspel tussen een op de wand elkaar vertikaal naklimmende man en vrouw, die dankzij ingenieuze projectie tevens in een spinneweb met prooizoekende spinnen belanden.

Ook de enorme havenkraan op de achtergrond bemoeit zich nu met de theatraal-menselijke amechtigheid op de grond: die zwenkt een stalen wenteltrap tevoorschijn waarop de ballerina eerst zit, en dan vruchteloos beklimt en afdaalt.

Een staartstuk van een vliegtuig komt langs, en wordt desondanks luchtklaar gemaakt.

Als fijn slotakkoord schept de hijskraan een gigantenhap zand. Takelt die op, en wacht.

Laat de lading niet pardoes vallen, maar zet de grijpertjesdeuren hoog in de lucht op een kiertje, waardoor het zand amper hoorbaar als een sluier van korrels neerwarrelt. Een grotekse zandloper die vertelt dat de dagen van Dogtroep voorgoed voorbij zijn.

Niet getreurd daaromtrent: de Dogtroep baarde afdoende nakomelingen op rondreizende zomerfestivals alom. Er is, zoals twee maanmannetjes ook letterlijk op de berg zand doen, een vlag geplant.