Doctor Strange in the Multiverse of Madness is een enerverende Marvelfilm vol visuele vondsten

Doctor Strange in the Multiverse of Madness
Regie: Sam Raimi
Met Benedict Cumberbatch, Xochitl Gomez, Elizabeth Olsen
★★★★

Stel dat dromen geen ínnerlijke reizen zijn, maar uitstapjes naar andere universums. Waar jij óók bestaat, maar dan anders. Marvel-personage Doctor Stephen Strange, chirurg-tovenaar, kruist het pad van een tiener die zich moeiteloos tussen verschillende werelden beweegt. Logisch dat anderen die superkracht veel waard is.

Benedict Cumberbatch, terug als de mysticus met magische cape die eerder al een eigen film kreeg, heeft plezier in de titelrol die zich in ruim twee uur vermenigvuldigt tot meerdere verschijningen. Zijn nemesis is Wanda Maximoff (Elizabeth Olsen) die heel goede redenen heeft om naar een ander universum te willen.

Regisseur Sam Raimi, bedreven in horror (Darkman) en twintig jaar geleden maker van de eerste Spider-Man trilogie, husselt in hoog tempo occulte elementen en psychedelica, één- en drie-ogige monsters en droge grapjes door elkaar in een enerverende actiefilm.

Toch bestaan de mooiste momenten uit visuele vondsten op de raakvlakken van gruwel en schoonheid, beeldpoëzie en nachtmerrie. Een bloeiende appelboomgaard die met één handgebaar in een verschroeide vlakte verandert. De deur van een spookhuis waarachter een kustlijn schuilgaat. En, bovenal, een gevecht tussen twee spiegelpersonages die elkaar bestoken met muzieknoten: componist Danny Elfman zorgt op de soundtrack voor een botsing van symfonieën.

En ondertussen gaat het deze bedrijvige magiërs om de vraag: ben je gelukkig? Het intrigerende, zeg maar ontroerende van deze film, is dat het antwoord lijkt af te hangen van het universum waar ze zich bevinden.