Dé vraag in ‘Fleishman is in Trouble’: waar is Rachel toch gebleven?

Tijdens een hete julimaand in New York verdwijnt de ex-vrouw van leverarts Toby Fleishman en beginnen de problemen zich voor hem op te stapelen. Geestig, ontregelend en razend knap verteld.

Het is een ontregelende ervaring, kijken naar Fleishman is in Trouble, een serie die vanaf de allereerste scène zeer onderhoudend is, met zijn hoge tempo, snedige dialogen en hilarische situaties waar je soms hardop om moet lachen, maar die gaandeweg van toon en perspectief verandert, waardoor je je gaat afvragen naar welk verhaal je in die eerste afleveringen hebt zitten kijken, en of het wel klopt?

Fleishman is in Trouble is een boek uit 2019 van de New Yorkse journalist Taffy Brodesser-Akner, die ook de televisiebewerking maakte en produceerde, en dat is te zien. Iemand heeft dit verhaal stevig in de hand. Zelfs de cover, inclusief de vette belettering, keert terug in de serie: een stukje Manhattan op zijn kop.

Het verhaal begint als de net gescheiden leverarts Toby Fleishman (een geweldige Jesse Eisenberg) ontdekt dat zijn ex Rachel (een eveneens geweldige Claire Danes) zijn twee kinderen ’s nachts bij hem heeft gedumpt en zelf naar een yoga-retraite is vertrokken. Vanaf dat moment is ze onbereikbaar. Verdwenen. Waar is Rachel?

Nerdy-neurotisch

Toby is razend. Hij probeerde net een beetje te wennen aan zijn nieuwe bestaan waarin hij Tinder had ontdekt – het duizelt de nerdy-neurotische Toby (inderdaad, met Woody Allen-achtige trekken) van de hoeveelheid beschikbare vrouwen die hem ineens ten deel valt. Maar nu moet hij voor zijn kinderen zorgen en werken. En dan is het ook nog eens juli en bloedheet.

In die eerste afleveringen zien we hoe Toby zich door deze situatie probeert heen te slaan en wordt tegelijk in flashbacks verteld hoe het tot de scheiding kwam, vanaf het moment dat hij Rachel in zijn studententijd leert kennen. Aanvankelijk een vrolijk en hecht stel ziet hij Rachel steeds ambitieuzer en statusbeluster worden, en voelt hij zich als simpele arts in het steenrijke milieu in Manhattan waar zij zo graag in meedraait met steeds meer minachting bekeken.

Genoeg aan de hand dus. Maar wat Fleishman echt interessant maakt is de voice-over. Doorgaans een hinderlijke noodgreep om een slecht vertelde film bij elkaar te houden, maar hier is de voice-over bepalend. Want het verhaal wordt, zo blijkt later, verteld door Libby (een mooie rol van Lizzy Caplan), een goede vriendin uit Toby’s studententijd. Met Libby en hun vriend Seth verbleef Toby als Joodse student een tijd in Israël, ze werden een onafscheidelijk drietal. Tot Toby Rachel leerde kennen. Hij meldt zich ineens weer bij Libby na zijn scheiding, omdat het moest van zijn therapeut.

Libby, zelf na een mislukte journalistieke carrière in een voorstedelijke depressie (man-huis-kinderen) verzonken, raakt geobsedeerd door Toby’s nieuwe bestaan. Zijn vrijheid. Zijn autonomie. Aan Rachel had ze altijd een hekel. Niet bepaald een betrouwbare alwetende verteller dus, die Libby. Gaandeweg wordt het verhaal steeds meer haar verhaal.

Je blijft happend naar adem achter

Alles is zo knap verteld dat je als kijker happend naar adem achterblijft. Zo gaat Fleishman vooral over hoe je gevangen kunt raken in je eigen narratief en niet meer in staat bent om te zien wat er gaande is in de levens van anderen, zelfs niet de dierbaren die het dichtst bij je in de buurt zijn.

Fleishman is in Trouble is te zien op Disney+