De oude Helman komt op voor de jonge Surinamer

Hij wekt sympathie voor de illegaal door een kind als hoofdfiguur te nemen. Het is het Surinaamse jongetje Richenel Reteig. Van de ene op de andere dag wordt Richenel door zijn ouders uit zijn vertrouwde Surinaamse kinderwereldje gehaald. In Nederland komt het gezin uiteindelijk in twee kleine kamertjes terecht. De vader kan geen zwart werk vinden, de moeder lukt dit wel bij het Toekan-restaurant. Uiteindelijk worden ze gesnapt als illegalen en moeten ze Nederland verlaten. Het is een rechtlijnig gegeven dat zijn waarde krijgt door het verteltalent van Helman. Doordat het perspectief bij een onwetend kind ligt, vul je als volwassen lezer aan wat Richenel niet begrijpt. Zo ontstaat verontwaardiging over wat instanties en ouders een kind aandoen. De oude Helman komt op voor het jonge kind. Hij lijkt het geloof dat volwassenen in Suriname veranderingen kunnen aanbrengen, te hebben verloren en zet nu al zijn kaarten op de jeugd. Het ongeschokte vertrouwen in het nieuwe leven dat de Albert Helman op elke bladzijde toont, is het meest ontroerende van dit werk.