De Noorse schaatsgodin die een Hollywoodster werd

Aan ambitie ontbrak het de Noorse schaatsgodin Sonja Henie niet. Van een toptalent in Noorwegen brak ze in de jaren dertig van de vorige eeuw door in Hollywood en behaalde het ene kassucces na het andere.

Henie werd samen met haar vader en later haar broer naar Amerika gehaald om daar flink geld te verdienen aan rondreizende dansshows op het ijs. Voor Henie was dat succes niet genoeg, en terecht, bleek al snel. Toen haar door een studiobaas een bijrol in een film werd aangeboden, eiste ze vier films waarin ze zelf de ster was. Dat bleek het begin van een jarenlange carrière als een van Hollywoods bekendste sterren. Terwijl een groot deel van de VS vanwege de Depressie in een gat in de grond sliep, schaatste en speelde Sonja Henie miljoenen bij elkaar.

‘Sonja: The White Swan’ lijkt vooral in de chronologische stijl van de klassieke biografie een vrouw te willen laten zien die haar eigen leven bepaalde. Dat ze nazi-sympathisant was en een bekende van Joseph Goebbels, laat de film wel even passeren, maar maakt er verder geen punt van. Toch is dat niet zomaar een omissie. Het had wel degelijk iets bijgedragen als we zouden weten of Henie slechts een politieke opportunist was of echt vond dat de wereld een blije arische alpenweide moest worden vol montere mannen en barende vrouwen.

Dat gezegd hebbende: Ine Marie Wilmann maakt van Sonja Henie in elke scène het stralende middelpunt en redt de bijna vergeten ster uit de prullenbak van de geschiedenis.