De mosselbank vangt ook verdriet op
’Volkstuin op zee’ door Dieuwke Parlevliet en Jaap Verseput, www.picknickeiland.nl of info@zonnemaire.com.
’Wat denk je? Ga je nog eens mee bij laag water?’ De Zeeuwse Dieuwke Parlevliet schreef dat aan haar mede-eilander van Schouwen-Duiveland Jaap Verseput.
Samen maakten zij de fotobrochure ’Volkstuin op zee’ over een picknicktafel op de bodem van de Oosterschelde. Parlevliet bericht schrijvend, Verseput fotograferend.
„Wie bij laag water op de dijk bij Zierikzee naar de Oosterschelde gaat kijken, ontwaart in de verte een lamp. Metershoog hangt hij aan een boomstaak. Zo’n boomstaak waar de mosselvissers traditioneel van alles in hangen: fietsbanden, vlaggen, kerstbomen. Maar ik heb zelden een lamp op zee gezien. Onder de lamp staat een heuse tafel met daarop strengen mosselen. De tafel verdwijnt en verschijnt bij ieder tij weer. Hij staat op een mosselperceel dat gebruikt wordt door Maria Amenta uit Zierikzee. Ze heeft er haar eigen ’volkstuin op zee’.”
Zo lang het eb is, kun je aan tafel gaan ’op de banken van de picknicktafel die zijdezacht zijn door het wier dat er overheen is gegroeid’. Vergeet alleen niet je oestermes en je pepermolentje mee te nemen.
De bewoners van de tafel zijn mosselen, Zeeuwse oesters, kokkels en de overwoekerende Japanse oesters.
Dichteres Maria Amenta gebruikt dit Zeeuwse gebied tussen zee en land desgewenst om haar verdriet te laten afzinken. En om luisterend naar het getij te turen.
Over haar verzonken zeetafel dichtte Maria Amenta uit Zierikzee: ’Heb je mijn mosselbank gezien? / Hij staat in mijn volkstuin op zee. / Je kunt erop zitten bij laag water / je kunt er lezen want / ik heb er lampen neergezet / op staken. als de zon schijnt / is het er goed toeven / neem een handdoek mee want / bij de buurman kun je zwemmen / ja, dat mag wel van hem / en breng wat witte wijn mee / en een oestermes / als je komt, wil je?’
