De kinderindieliedjes van Djurre de Haan zijn ook leuk voor volwassenen

POP

Djurre de Haan | Monsters en Freaks – Indiepop Voor Beginners (Excelsior/V2)

★★★★☆

Het is kinderboekenschrijvers een doorn in het oog: BN’ers die geloven dat ze ook wel even zo’n boekje kunnen schrijven. Vaak nog met succes ook. Bepaalde ouders kopen nou eenmaal het liefst iets wat ze kennen, hoe beroerd de kwaliteit ook is.

Djurre de Haan is BN’er in het land der indiepoppers. Onder de naam Awkward I maakte hij een bescheiden maar zeer fraai Engelstalig oeuvre, grotendeels ondergebracht bij kwaliteitslabel Excelsior. En nu waagt hij zich aan een kinderplaat in het Nederlands.

Het is prettig dat hij nergens poogt de successen van Dirk Scheele of Elly & Rikkert na te bootsen. Dit zijn kinderliedjes op zijn eigen voorwaarden. De verschillen met zijn volwassen werk zijn kleiner dan de overeenkomsten. Goed, het tempo ligt iets hoger, de liedjes zijn wat compacter en het klinkt allemaal net iets minder melancholiek, maar De Haan gaat bepaald niet door de knieën. Hij gebruikt woorden als ‘passe-partoutje’ en ‘taxidermist’ en zijn vocalen liggen lang niet altijd voor in de mix. De jonge luisteraar mag best wat moeite doen.

Met de openingszin heeft hij trouwens wel iedereen meteen bij de les. ‘Iedereen is gek hier, iedereen behalve ik.’ Zo stel je je het kind voor dat dit album op zijn koptelefoon luistert, terwijl het zijn klasgenootjes op Kinderen voor Kinderen ziet dansen.

Wat dit album zo sterk maakt is dat ook volwassenen ervan kunnen genieten. Omdat het muzikaal best uitdagend is, maar ook vanwege de dubbelzinnige grapjes. Uit een liedje over Frans, die zich niet thuis voelt in het lichaam waarin hij geboren is: ‘Ik hou niet van voetbal en ik draag geen ruiten bloesjes. Ik ben Fransien en ik wil zo graag een poesje.’

Annie M.G. Schmidt had het vast gewaardeerd.