De jonkies van Concertgebouworkest Young spelen met hart en ziel hun passie uit

Ja, er zette weleens een hoornist een maat te vroeg in, en ja, in zijn enthousiasme liet een violist op de achterste rij zijn strijkstok een nanoseconde eerder dan de anderen op de snaren stuiteren. Maar wat was dit een geweldig concert. Hoopgevend voor de klassieke muziek, en ontroerend ook. Want op het podium zat het Concertgebouworkest Young, bestaande uit jongeren tussen 14 en 17 jaar uit 23 verschillende landen. Ze speelden met hart en ziel hun passie uit, en kregen daarmee het stampvolle Concertgebouw moeiteloos op de stoelen.

Het was voor de derde keer dat dit geweldige ad-hocjeugdensemble van zich liet horen. Het idee stamt uit de tijd dat het Concertgebouworkest (CO) door Europa trok en in iedere hoofdstad een compositie speelde samen met musici uit de plaatselijke jeugdorkesten. Side by Side heette dit project, en toen de tournee voorbij was leek het doodzonde om ermee te stoppen.

Met de hele bups naar Hamburg

En dus bereiden de elk jaar geselecteerde jongeren zich drie weken lang voor in Ede, waar ze intensief les krijgen van de musici van het CO. Ze worden klaargestoomd om een uitdagend concertprogramma aan te kunnen, en doen dat in een vol Concertgebouw – meteen het diepe in. Zaterdag gaat de hele bups naar Hamburg waar in de uitverkochte Elbphilharmonie het programma nog een keer gespeeld wordt. Een ervaring die je je hele verdere leven met je meedraagt, ook al zou je later niet voor een muziekcarrière kiezen.

Zo vertelde dirigent Gustavo Gimeno, op het podium ondervraagd door Dominik Winterling, directievoorzitter van het CO. “Want hoe gelukkig zijn we niet dat we muziek in ons leven hebben”, zei Gimeno, oud-slagwerker van het CO en net benoemd tot chef-dirigent van het het Teatro Real in Madrid. Hoopvol dus, maar ook artistiek gezien een groot succes.

Het uitdagende en volwaardige programma bevatte hedendaagse muziek van Francisco Coll, het Vioolconcert van Beethoven en de Negende symfonie van Dvorák. Het stuk Hímnica van Coll begon meteen al supermoeilijk met hoge flageoletten in de strijkers, en al even hoge fluitpartijen. Meteen vielen de drie jonge trombonisten achter in het orkest op. Wat een dynamisch trio, en wat speelden ze goed.

Een onverschrokken paukenist

Ondanks een spetterend uitgevoerde symfonie van Dvorák (hulde aan de althoboïst), met een door Gimeno supersnel genomen laatste deel, groeide het Beethoven-concert uit tot het hoogtepunt van de avond. Isabelle Faust is dan ook een violist uit de buitencategorie, die met haar opvallend ingehouden en zachte spel wonderen verrichtte. Haar spel was nooit te vet of te aanstellerig, en de bloedmooie slanke toon stond altijd ten dienste van de muziek zelf.

En wat fantastisch dat er gekozen was voor Beethovens nagenoeg onbekende solo-cadens waarin hij de solist laat begeleiden door een paukenist. Onverschrokken en perfect speelde deze jonge slagwerker zijn lastige partij, in eendrachtige samenwerking met Faust. Dat zij als volleerd violist en Beethoven-expert haar talent deelde met deze jonkies die Beethoven waarschijnlijk allemaal voor het eerst speelden, voegde ontegenzeglijk iets toe aan de euforie die in de zaal gevoeld werd.

Lees ook:

Concertgebouworkest richt orkest op voor kansarm talent

Kinderen van rijke, hoogopgeleide ­ouders in welvarende landen weten de weg naar het concertpodium doorgaans wel te vinden. Muzikale talenten uit andere milieus maken minder kans opgemerkt te worden. Voor deze groep verborgen talent binnen Europa organiseert het Koninklijk Concertgebouworkest (KCO) een jeugdorkest.