De EO is de homo-kampioen van Hilversum

Veel tv-christenen, misschien zelfs de meeste, heten Blokhuis. Daar ben ik inmiddels wel achter. We kenden al poppaus Leo Blokhuis en CU-politicus Paul Blokhuis, en sinds woensdag ook hun broer Fred. Hij is Nederlands gereformeerd predikant en hield bij de EO een pleidooi voor volledige acceptatie van homo’s door de kerk.

Bij de EO? Ja, bij de EO. En dat was niet het enige waar de Evangelische Omroep ons mee verraste. Later op de avond zagen we ‘Believer’, een docufilm over zanger Dan Reynolds van Imagine Dragons, die vecht voor aanvaarding van homo’s binnen zijn mormoonse kerk. Tegelijkertijd op het andere net een herhaling van ‘De kast, de kerk & het koninkrijk’ over drie generaties gelovige homoseksuelen.

Ik ben al een paar jaartjes geen vaste tv-recensent meer van Trouw, dus misschien heb ik iets gemist, maar volgens mij is er bij de EO een radicale omslag gaande. Zou het de invloed van de IKON zijn, die in 2013 gedwongen kwam inwonen? Toen vreesde ik voor het verdwijnen van het vrijzinnige geluid, maar die voorspelling is (gelukkig) niet geheel uitgekomen. De EO is deze Pride-week de homokampioen van Hilversum!

Ze zijn een verrijking

Zelfs hetero’s moeten, volgens de evangelischen, uit de kast: als mede-strijders voor LHBT-rechten. Misschien word ik wel lid van de EO (grapje hoor). Maar even terug naar ds. Blokhuis in Nieuwegein. Wat hij als orthodox christen zei in ‘Ik ben er geen, ik ken er geen’ was niet minder dan revolutionair. Luister maar eens: ‘De kerk doet zichzelf tekort als ze LHBT’ers weert. Ze zijn een verrijking. Zo helpt mijn zoon Frans mij om met Jezus’ ogen naar de mens te kijken. LHBT’ers, blijf alsjeblieft bij ons!’

Tot zijn spijt heeft zoon Frans de kerk verlaten, zoals zoveel homo’s in den lande. Tamarah uit Veenendaal: “Waarom mag ik er niet zijn? Flikker maar op met je geloof.”

Ook buiten de kerk worden homo’s nog volop gediscrimineerd. Zozeer zelfs dat bijna 60 procent van de Nederlandse LHBT’ers op de werkvloer niet open durft te zijn over zijn geaardheid. Ik las het tijdens mijn vakantie in de Süddeutsche Zeitung en schrok ervan. Alleen in Duitsland is het nog erger: 63 procent.

Hoe weet u dat, mijnheer Derksen?

In ‘Ellie aan de verkeerde kant’ kwam een legertje uitgejouwde, getreiterde en mishandelde LHBT’ers in beeld. Het ergst eraan toe was een Jamaicaan, op wiens hoofd tijdens een slachtpartij was gesprongen en gedanst. Presentatrice Ellie Lust ging verhaal halen bij Johan Derksen. Niet omdat hij verantwoordelijk zou zijn voor al die agressie, maar wel omdat zijn homofobe grappen zouden leiden tot normalisering van scheldkanonnades, als eerste stap naar fysiek geweld.

Oud-agent Lust onderwierp Derksen aan een pittig interview, om niet te zeggen verhoor. Wie het heeft gemist, moet het maar terugkijken. De vonken vliegen ervanaf. De voetbalanalist kwam niet veel verder dan dat homo’s huilie-huilie doen. “Ach, wat hebben we het toch moeilijk. Nou, ik vind het wel meevallen.” Hier ontbrak slechts één vraag: hoe weet u dat zo goed, mijnheer Derksen? U heeft op dat gebied toch niets meegemaakt? Na afloop van de tv-avond dacht ik: misschien moet Derksen zichzelf eens analyseren in plaats van al die voetbalwedstrijden. Of op stage bij de EO.

Vier keer per week schrijven tv-recensenten in deze wisselcolumn over wat hun opviel op televisie.