recensie
De dialogen in ‘Continuer’ zijn zo droog en karig als de steppe waarover de personages rijden
Continuer
Regie: Joachim Lafosse
Met Virginie Efira, Kacey Mottet Klein.
★★★★☆
Zelden zul je een moeder en zoon zo hartgrondig zien ruziën als in ‘Continuer’. Ze schelden, slaan, er komt zelfs een pistool aan te pas. Gewoonweg moeilijk om naar te kijken. Moeder Sybille en zoon Samuel trekken te paard door Kirgizië. Dit was een idee van haar, de jongen verzet zich bij iedere stap.
De Belgische filmmaker Joachim Lafosse (1975) hield zich met eerdere films als ‘À perdre la raison’ en ‘L’économie du couple’ al bezig met het pijnlijke ongemak dat in intieme relaties kan kruipen. Voor deze bewerking van het gelijknamige boek van Laurent Mauvignier toog de maker met twee uitstekende acteurs naar Kirgizië en Marokko. In open, rotsige landschappen waar mensen een zeldzaamheid zijn, creëerde hij een visueel weids en ambitieus, maar emotioneel intiem, bijna claustrofobisch drama.
Norse tiener
De norse tiener heeft een akkefietje met justitie achter de rug. Sybille, blond en energiek, heeft dit kind ooit in de steek gelaten. Heel veel meer komen we over hen niet te weten. Het is genoeg.
Lafosse en zijn coscenaristen houden de dialogen zo droog en karig als de Euraziatische steppe. De rest voltrekt zich op de centimeter tussen de twee, die zich aanvankelijk verschansen achter iPod en dagboekje. Een paard gaat ervandoor, er zit een beest in een tent, sneeuw valt. De fascinerende actrice Efira (‘Un amour impossible’) is mooi als de moeder die het ene moment verbeten haar woede inslikt en het volgende een slaapliedje zingt. De prima Klein speelt een onuitstaanbare tiener, die vol overgave zijn paard knuffelt.
En dan is er dat moment. Lafosse brengt de twee samen in een poëtische choreografie bij zonsopgang. Kop thee, schutterig om elkaar heen bewegen: er is iets gebeurd. Het hoogtepunt van de storm ligt achter hen. Natuurlijk lardeert de maker zijn film met knipoogjes naar de western, eerder speels dan obligaat. Hooguit verloopt de laatste akte wat gehaast, maar tegen die tijd ben je dankbaar voor de reis die je met deze ontroerende buddyfilm hebt mogen ondernemen.
Elke week worden de nieuwste films besproken door onze recensenten. U leest de recensies hier.
Lees ook:
De westerse ‘reddingsactie’ in Afrika onder een vergrootglas
Joachim Lafosse is een van de helden van de Belgische cinema, die met intelligente, schurende films achter de goede bedoelingen van zijn karakters kijkt. Zo lijken de Franse hulpverleners in ‘Les Chevaliers Blancs’ het beste voor te hebben met Afrikaanse weeskinderen. Niets is minder waar.
