Claus of Claes, een klein verschil

Ook is er van zijn hand een boek verschenen dat 'Claus-reading' heet en waarin zijn essay's over Claus zijn verzameld. Claus en Claes, Claes en Claus, het heeft op grond van die ene letter verschil blijkbaar niet anders gekund. Maar ook al zijn ze een span, ze zijn natuurlijk allerminst dezelfde. In één literair opzicht evenwel lijken ze op elkaar: beide schrijvers hebben een voorkeur voor het bewerken en verwerken van andermans tekst. Wat betreft Claus heeft Claes dat in zijn proefschrift, en ook elders, overtuigend laten zien. Claes' laatste publicatie heet 'Mimicry' en bevat pastiches, gedichten dus die bedrieglijk lijken op het werk van anderen. Ze vormen een soort geschiedenis van de Nederlandse poëzie, want ze gaan van Jacob van Maerlant tot Jean Pierre Rawie. Ook een aantal beroemde buitenlandse dichters imiteert hij, zoals Mallarmé en Rilke. Het is buitengewoon knap, zij het soms ook wat melig werk (de pastichering van Koplands 'Jonge sla' bijvoorbeeld). Een van de aardigste kanten van het boek schuilt in het omslag. Dat laat zien waar het bij pastiches om gaat. Het is zelf een geval van mimicry. Ook nu speelt Claes weer met de meesterlijke Claus. Alleen de streepjescode gooit wat roet in het eten.