'Antichrist' op zijn Koreaans

Middernacht in Rotterdam. De openingsfilm zit er op. Een van de eerste dramatische scenes, met een baby en een pan kokend water, zal ik niet snel vergeten. Lars von Triers ’Antichrist’ op z’n Koreaans.

Rutger Wolfson, de directeur van het filmfestival, hield een openingstoespraak. Hij vertelde dat KPN opgehouden was als sponsor van het festival, en hij dankte de overgebleven sponsors. De economische crisis. Moeilijke tijden. Op een gegeven moment begon hij de film, het Zuid-Koreaanse relatiedrama ’Paju’, uit te leggen.

Minister Plasterk was er trouwens ook, evenals de burgemeester van Rotterdam, Aboutaleb. En de Koreaanse regisseuse Park Chan-ok had een helblauwe winterjas aan. Ze was zichtbaar aangedaan door het applaus, het licht, de aandacht. Ze keek naar de grond, boog, en veegde een traan weg.

Goed om tussen alle Koreanen eens een Koreaanse te zien. Hoeveel vrouwelijke Aziatische regisseurs met een beetje naam en faam ken ik eigenlijk? De enige die me te binnen schiet is Hongkong-regisseuse Ann Hui, die op het festival aanwezig is met ’Night & Fog’, een drama over huiselijk geweld en verwaarlozing, over een man die zijn vrouw heeft vermoord. Ann Hui onderzoekt in haar film hoe het zo ver heeft kunnen komen.

Opmerkelijk is dat ze ’Night & Fog’ vernoemde naar ’Nuit et Brouillard (1955), de documentaire van de Franse meester Alain Resnais over concentratiekampen. Resnais trok tien jaar na de bevrijding naar Auschwitz om het verlaten kamp te documenteren en de horrorachtige stilte af te wisselen met het lawaai van de oorlog. Daarmee maakte hij een van de eerste, veel geroemde filmische overpeinzingen over de Holocaust. In de week dat we 65 jaar Auschwitz herdenken, had ’Nuit et Brouillard’ op het Filmfestival van Rotterdam eigenlijk niet mogen ontbreken, in een double bill met ’Night & Fog’.