AKA Moon laat het ongewone volkomen vanzelfsprekend klinken

AKA Moon – Quality of Joy

Dik dertig jaar gaat het Belgische trio AKA Moon al zijn volstrekt eigen gang. Dat is op Quality of Joy niet anders, maar dankzij een keur aan voortreffelijke gastmusici is het album toch weer bijzonder verrassend. Het klankbeeld en de harmonieën zijn ontzettend spannend. Weinig groepen kunnen zoals AKA Moon het ongewone volkomen vanzelfsprekend laten klinken en tegelijkertijd de luisteraar naar een plaats brengen waar hij zeker weten nooit eerder is geweest.

Gallowstreet – Laaglands

De jonge Nederlandse band Gallowstreet stond bekend als een festivalhit, en met zeven blazers en een drummer zit de stemming er bij hun optredens al vliegensvlug in. Op Laaglands klinkt een andere band. De negen stukken werden geschreven tijdens de pandemie en laten, niet verbazingwekkend, een minder uitbundige groep horen. Laaglands mag dan anders zijn, het is een zeer geslaagde plaat met sterke composities en fraaie arrangementen.

Sebastian Rochford & Kit Downes – A Short Diary

Een even intieme als indrukwekkende plaat. ‘Gemaakt uit liefde en vanuit de behoefte aan troost,’ schrijft drummer Sebastian Rochford in de hoestekst. Die liefde hoor je in elke noot terug, het tastende spel van Rochford en pianist Kit Downes maakt elke tel van dit korte maar krachtige album bloedstollend spannend. En reken maar dat muziek troostrijk is.

Waan – Echo Echo

Spannende debuutplaat die met elke keer draaien beter wordt. Saxofonist Bart Wirtz en toetsenist Emiel van Rijthoven creëren met z’n tweeën een intrigerend groepsgeluid. Echo Echo is een logische titel want twee musici reageren voortdurend op elkaar en herhalen vaak op hun eigen vervormde wijze wat de ander heeft gezegd. De flexibiliteit van het tweetal is enorm waardoor de muziek in een handomdraai van sfeer, stijl en/of tempo kan veranderen. Het ene moment verfijnd, haast gepolijst en dan plotseling weer rauw en vol vuur. En hoe hip de muziek ook is, ze heeft inhoud.