Absurdistisch duo Clown Core zet een overdonderende muzikale koortsdroom neer

Clown Core
Bimhuis
★★★★

Twee dagen achter elkaar het Bimhuis uitverkopen, dat is al weinigen gegund. Maar als een later toegevoegd derde concert ook binnen mum van tijd stijf is uitverkocht, dan is er toch wel iets aan de hand.

Donderdag, vrijdag en zaterdag was de Amerikaanse band Clown Core te gast in het Bimhuis. Het is de eerste tour ooit van het duo, dat al enkele jaren miljoenen kijkers trekt met hun muziekvideo’s op YouTube. Het is een ongebruikelijk tweetal, en niet alleen vanwege de bezetting – een saxofonist en een drummer, beide ook nog spelend op keyboards. Ze zijn gekleed als clowns, en dan niet het leuke soort. Eerder het type clown dat in een horrorfilm je been komt amputeren met een cirkelzaag. En de muziek is net zo duister.

De band bespeelt hun publiek al enkele jaren op afstand, met complete controle over hun enscenering en het imago dat ze voor zichzelf creëren. Live proberen ze die controle te behouden. Voor aanvang van het concert wordt het podium van het Bimhuis door een donker gordijn aan het zicht onttrokken, iets wat anders nooit gebeurt. Zal Clown Core’s absurdisme live ook slagen?

Stunt met toilethokje

Clown Core laat lang op zich wachten met een ongelofelijk saai voorprogramma, duidelijk bedoeld om het publiek onrustig en dronken te krijgen. En dat lukt. Er hangt een uitgelaten, lacherige sfeer. De geluidsman van het Bimhuis is een van de weinige vijftigplussers in de zaal, een complete omkering van de normale verdeling.

Dan gaat het doek eindelijk naar beneden en verschijnt er een bouwvakkerstoilet. Achter het toilet hangt een gigantisch scherm, waarop een ruimtereis wordt geprojecteerd. Het toilethokje valt uit elkaar en daar verschijnen de horrorclowns. Het is het begin van een helse muzikale tocht, in positieve zin. Clown Core’s mix van freejazzgeluiden, mathematische metalgrooves, techno en funk komt geweldig uit de speakers knallen.

Daar bewijst de domme grapperij van Clown Core ook zijn muzikale waarde: door de lolligheid is een groot publiek ineens te porren voor hele radicale en moeilijke muziek, met ritmewisselingen, dissonanten en rare contrasten. De drumpartijen zijn ongelofelijk strak maar blijven de hele avond enorm creatief. Door de projecties en lichtshow worden alle ritmische accent nog eens extra benadrukt.

Psychedelische trip

Gaandeweg de avond worden de projecties op het scherm lomper en absurder, maar niet minder grappig. In een soort psychedelische trip zien we allemaal beelden van menselijke evolutie. Die mondt uiteindelijk uit in het ontstaan van virtual reality-porno, afgewisseld met beelden van maanlandschappen en parende dieren. Dan is er opeens een klassieke pianopartij en zien we tussen sterrenwolken een groot, naakt lichaam van een oude vrouw zweven. Om oprecht ontroerd van de raken.

Als op het scherm achter Clown Core ook nog beelden verschijnen van mensen die kijken naar Clown Core’s YouTube-video’s, wordt ook duidelijk dat de band niet alleen zichzelf belachelijk maakt, maar ook laat zien hoe raar de ‘normale’ wereld eigenlijk is. De indruk die achterblijft, is die van een overdonderende muzikale koortsdroom.

Lees ook:

Liza Ferschtmans wervelende en pittige Pijper staat op een vreemd concertmenu

Recensie Liza Ferschtman speelt Willem Pijper
Radio Filharmonisch Orkest
***