‘A Way to B’ is een documentaire die eerder ingetogen registreert dan opzien baart

A Way to B
Regie: Jos de Putter, Clara van Gool
★★★

Ze draaien dicht om elkaar heen, kijken in elkaars ogen, houden handen vast. Allemaal op muziek. De dansers van de Catalaanse groep Liant la Troca, in stijlvol rood-zwart, krijgen warm applaus. De meesten van hen hebben een handicap. Dat is even wennen, ook voor de kijker van deze documentaire, waarin filmpaar Jos de Putter (Dans, Grozny dans) en Clara van Gool (Nussin) een levendig Spaans gezelschap volgt. Een danser zonder benen, een vrouw met spasmen, een blinde: hoe krijgen ze samen een dansvoorstelling op de planken?

De makers verweven repetities onder leiding van regisseur-choreograaf Jordi Cortés met miniportretjes van mensen die weliswaar hun beperkingen hebben, maar des te meer belang hechten aan de creativiteit, fysieke energie en misschien ook wel intimiteit die dans met zich meebrengt. Ze dansen ook thuis, en op straat.

Rita, in rolstoel, houdt met zwarte humor nieuwsgierige types op afstand. Joan ziet niets, maar heeft zelf een dakterras gebouwd. En Desi mag moeilijk verstaanbaar zijn, ze wil wel Duits leren. Krachtige persoonlijkheden. Er staan ook verhalen tegenover van eenzaamheid, dagelijks praktisch gemodder en het pijnlijke gevoel onzichtbaar te zijn. Het levert een film op die eerder ingetogen registreert dan opzien baart, en ondertussen slim confronteert met vooroordelen. Wie een traan laat om de danskunst: oké. Maar wie dat doet uit medelijden mag opsodemieteren, vindt Xavi. De onwennigheid verdwijnt. Een duet dansen kan met vier benen. En ook met acht wielen.