ReportageVS
Werkloos Las Vegas vecht voor zijn bestaan
De lockdown laat diepe sporen na in de Amerikaanse gokstad Las Vegas. Langzaam proberen de bedrijven en bewoners op te krabbelen.
Nog een paar jaar werken, daarna met pensioen en genieten. Dat was het toekomstplan van de 64-jarige Susana Loli. De kinderen waren intussen het huis uit, de grootste zorg was haar 86-jarige moeder met diabetes die bij haar inwoont. Maar met een baan als kamermeisje bij hotel-casino Treasure Island kon ze prima voor haar moeder zorgen. Het leven was goed.
En toen kwam de pandemie: half maart ging Las Vegas in lockdown, wat voor de gokstad betekende dat de casino’s en hotels die het hart van de economie vormen van de ene op de andere dag dicht moesten. Maandenlang zat Loli thuis. Vooral nadat het financiële steunpakket van de federale overheid eind juli afliep en alle inkomsten nagenoeg stopten, zag ze haar spaargeld snel verdampen door de medische kosten van haar moeder, huur, water en licht.
“We leven nu van dag tot dag”, vertelt Loli ’s ochtends op de Strip, de boulevard van entertainment die normaliter de hoofdattractie van deze stad van drie miljoen inwoners vormt. “We eten rijst met bonen. Via de horecavakbond krijg ik soms voedselpakketten. Maar dit houden we niet lang vol.”
Haar vakbond is de Culinary Workers Union, een organisatie met 60.000 aangesloten horecamedewerkers. Toen Las Vegas op slot ging, zaten praktisch al die vakbondsleden plots zonder werk. Nog nooit had een staat in de Verenigde Staten zulke hoge werkloosheidscijfers als Nevada in april: ruim 30 procent van de totale beroepsbevolking. Enkele maanden later startte Las Vegas traag weer op, maar zonder de concerten en zakelijke bijeenkomsten die normaal zo veel klandizie genereren. De helft van de vakbondsleden is nu terug aan het werk, de rest zit al een half jaar thuis.
“Voor hen is de situatie zorgelijk”, verzucht woordvoerster van de vakbond Bethany Khan. Ze legt uit dat ze in Nevada lobbyen voor een wet die casino’s verplicht werknemers terug te nemen als ooit alles weer normaal is. Daarnaast pleiten ze in Washington DC voor een volgend financieel steunpakket, waarover gesprekken tussen Democraten en Republikeinen zijn vastgelopen. Khan: “Dat pakket moet komen, anders gaat dit helemaal mis”.
De Strip oogt overdag beduidend leger dan voor de virusuitbraak. Zoals in iedere Amerikaanse stad waar het geld wegvloeit, zijn de straten grimmig: een jongen spuit drugs in een hoekje voor Planet Hollywood, de geur van marihuana drijft voorbij.
Stuntprijzen
’s Avonds komt de boulevard wat tot leven, vooral in het weekend: casino’s trekken met stuntprijzen ondanks de pandemie binnenlands toerisme. Dronken jongens zwalken met hun mondkapjes op half zeven voorbij. Bij het stoplicht staat een pickup met een protestbord. ‘Weg met Sisolak!’ De Democratische gouverneur Steve Sisolak wordt ervan beschuldigd de economie te verpesten met coronamaatregelen.
“Ik ben alles verloren nadat de lockdown inging”, vertelt James Webb (50), die flyers voor escortdames uitdeelt. Zodra zijn geld opraakte, liep hij al snel een huurachterstand op. Op een dag bleek bij thuiskomst zijn voordeurslot veranderd, ook al was het huisbazen vanwege corona officieel verboden wanbetalers op straat te zetten. Schouderophalend: “Officieel kan ik het aanvechten, met advocaten. Maar ik heb gewoon een paar maanden bij mijn broer in Arizona gelogeerd.”
Webb probeerde wat baantjes, maar nergens kreeg hij een vast contract. Nu Las Vegas weer langzaamaan opstart, is hij maar teruggekomen. Met het uitdelen van flyers krijgt hij cash geld, per dag betaald. “Ik heb het echt nodig. Al mijn creditkaarten zijn geblokkeerd.”
Het is overal in de stad hetzelfde verhaal. Ook buiten de flikkerende neonlichten van de casino’s is de economische schade duidelijk zichtbaar. Zaterdagochtend staat er een rij voor een goedkope tweedehandswinkel. “Het moment is aangebroken dat ik het allemaal niet meer weet”, zegt Corla Carpenter (45) daar. Ze deed freelance marketing voor ambitieuze boksers, wat ophield toen de sportscholen sloten en wedstrijden afgelast werden. “Ik heb aanvraag gedaan voor financiële steun, maar niets gekregen. Verder heb ik niet echt een plan. Zolang ze me maar niet uit mijn huis zetten.”
Politieke actie
Intussen heeft Susana Loli haar rode actieshirt aangetrokken en gaat ze in een buitenwijk van deur tot deur tijdens een politieke actie voor presidentskandidaat Joe Biden. Ze gelooft erin dat hij de economische problemen van Nevada kan oplossen en het virus beteugelen. Zodra er wordt opengedaan, pakt ze een pakket mondkapjes tevoorschijn en biedt er eentje aan. Dan pas stelt zichzelf voor. “Ik wil praten over de verkiezingen. Weet je al op wie je gaat stemmen? Want voor mij zijn deze verkiezingen een kwestie van overleven.”
De man in de deuropening verzekert haar dat ook zijn stem naar Biden gaat. Er verschijnt een glimlach op het gezicht van Loli, die daar nog zit als ze bij het volgende huis aanbelt. “Oh, dat voelt zo goed. Het loont de moeite van het lopen in deze verschrikkelijke zon. We moeten van Trump af. Door zijn reactie op het virus zijn we in deze problemen terechtgekomen.”
Vakbond geeft stemadvies
Aangezien veel inwoners van de staat Nevada ontevreden zijn over de coronamaatregelen van hun Democratische gouverneur, is het nog de vraag welke politieke kleur deze swing state krijgt in november.
Voor de Democraten was het begin september dan ook een meevaller dat horecavakbond Culinary Workers Union leden adviseert op Joe Biden te stemmen – een keuze die niet vanzelfsprekend is, aangezien de vakbond in het verleden ook een Republikeinse gouverneur steunde. Met 60.000 leden kan het stemadvies van de vakbond zomaar de noodzakelijke duw in de rug zijn om de staat alsnog Democratisch blauw te kleuren.
Lees ook:
Amerikanen vergelijken 2020 met rampjaar 1968. Dat is slecht nieuws voor Donald Trump
Rampjaren doen denken aan het verleden – wanneer was het voor het laatst zo slecht?
