Belgische kleuter
Waarom werd ontvoerder van Belgische kleuter niet in de gaten gehouden?
De ontvoerder van een Belgische kleuter die eerder deze week dood werd gevonden, zat al eerder in de gevangenis voor het mishandelen van een kind. Hij werd in 2018 onvoorwaardelijk vrijgelaten. In België vraagt men zich af hoe dat kon gebeuren.
Dave de K. zou vorige week op de vierjarige Dean passen. Toen hij samen met de Belgische kleuter verdween, gingen bij de politie de alarmbellen af. De K. zat eerder een celstraf van tien jaar uit omdat hij een tweejarige jongen had mishandeld, met de dood tot gevolg.
De K., die naar Nederland was uitgeweken, werd maandag in Meerkerk gearresteerd. Dinsdag werd ook zijn Nederlandse vriendin opgepakt. Het lichaam van Dean werd bij een parkeerplaats op het Zeeuwse werkeiland Neeltje Jans teruggevonden.
De Belgische justitieminister Vincent Van Quickenborne moest afgelopen dagen voortdurend in de media uitleggen waarom de 34-jarige Belg niet in de gaten werd gehouden. Volgens de minister kwam De K. in 2018 onvoorwaardelijk vrij omdat hij zijn straf helemaal had uitgezeten. Destijds bestond de mogelijkheid nog niet om een ex-gevangene waar nog zorgen over bestaan op de radar te houden. “Er bestaat vandaag een instrument om zo iemand op te volgen, dat is de terbeschikkingstelling. Daarmee kan een rechter oordelen dat een bepaalde veroordeelde zich vijftien jaar na strafeinde ter beschikking van de rechter moet houden.”
Die mogelijkheid van de terbeschikkingstelling werd in 2012 ingevoerd, maar toen was De K. al veroordeeld. De wet kon niet met terugwerkende kracht worden toegepast.
Bijkomende straf na de hoofdstraf
De regeling van de terbeschikkingstelling moet overigens niet worden verward met het Nederlandse tbs-systeem, legt Tom Vander Beken, hoogleraar criminologie aan de universiteit van Gent, uit. “Wat in Nederland onder tbs wordt verstaan, heet in België internering. Onze terbeschikkingstelling is eigenlijk een bijkomende straf die na de hoofdstraf komt.”
Als de gevangene zijn straf heeft uitgezeten, wordt bepaald of hij nog onder toezicht van justitie en mogelijk nog langer in de gevangenis moet blijven, legt Vander Beken uit. De hoogleraar heeft gezien dat de wetswijziging in de praktijk tot verstrenging van straffen heeft geleid.
Bij wetsovertreders die ontoerekeningsvatbaar worden verklaard door de rechter volgt geen veroordeling. Zij worden voor onbepaalde tijd in een aangepaste instelling van justitie opgenomen en worden geïnterneerden genoemd. “Wat wij in België niet kennen, is dat iemand wordt veroordeeld en tegelijkertijd een vorm van internering kent zoals bij jullie in Nederland wel mogelijk is. België kent dus een heel zwart-wit systeem.”
De K. was volgens de rechter bij zijn veroordeling wel toerekeningsvatbaar en omdat het systeem van terbeschikkingstelling toen nog niet gold, kwam hij op vrije voeten toen zijn straf erop zat.
Lees ook:
De Belgische gevangenissen puilen uit, en dat pikken de bewaarders niet langer
Belgische gevangenissen puilen uit, met stress en agressie als gevolg. De bewaarders pikken het niet langer.
