Tv-presentator Jean-Pierre Pernaut begreep dat Frankrijk meer is dan Parijs

Voor het laatst presenteerde Jean-Pierre Pernaut afgelopen week het eenuurjournaal op TF1. De Franse presentator trok zes tot zeven miljoen kijkers per dag, en had bijzondere aandacht voor mensen die je volgens hem veel te weinig hoort en ziet in de media.

Na 33 jaar en meer dan 8000 uitzendingen nam hij afgelopen week afscheid: Jean-Pierre Pernaut. Pernaut was de grote man van het eenuurjournaal van de Franse commerciële zender TF1. Al die jaren droegen miljoenen Fransen die tijdens hun lunch naar hem keken Pernaut op handen. Zijn bulletin begon hoogstzelden met een binnen- of buitenlands onderwerp, Pernaut opende altijd met het weer. Soms begon zijn bulletin met de amandelbomen aan de Côte d’Azur die in bloei stonden, of met een ander vrolijk nieuwtje.

Fans vind je vooral in de provincie. Pernaut (70) had bijzondere aandacht voor de mensen die je volgens hem veel te weinig hoort en ziet in de media. “Als je op de hoogte wil blijven van de toestand in Venezuela”, zei hij, “kijk dan naar een Venezolaanse zender. Het nieuws van 13 uur is een Frans journaal, wij richten ons tot de Fransen en onze prioriteit is de Franse actualiteit.”

De actualiteit, maar zeker ook reportages over lokale feesten, ambachten, specialiteiten en natuurschoon. Het succes was enorm. Pernaut trok zes tot zeven miljoen kijkers per dag, een record in Europa voor dit tijdstip. Collega’s reageerden vooral kritisch. In de wereld van Pernaut is iedereen altijd aardig, de zon schijnt er voortdurend en alles is altijd lekker, zo luidde het oordeel vaak.

La France profonde

Anderen wezen op de ‘gevaarlijke populistische trekjes’ van Pernaut. Zijn aartsvijand, het linkse dagblad Libération, waarschuwde dat hij was geobsedeerd door de brandstofprijzen en stakingen. De Fransen zijn veel te veel kwijt aan hun diesel, en de eeuwig terugkerende werkonderbrekingen zijn een plaag voor de gebruikers van het openbaar vervoer, vond ‘JPP’. “Journalistieke kanttekeningen en gezond verstand”, noemde het nieuwsanker die commentaren zelf.

Maar hoe je ook over hem dacht, Pernaut had zeker een antenne voor wat la France profonde, het diepe Frankrijk, bezighoudt. Voor JPP waren de gele hesjes in 2018 geen verrassing, terwijl de rest van de media werd overvallen door die beweging van burgers die meer zorgen hebben over het einde van de maand dan over het einde van de wereld.

Als ziener kent Pernaut waarschijnlijk alleen zijn gelijke in Michel Houellebecq, die bekendstaat om zijn scherpe oog voor de tijdgeest. Pernaut speelt zelfs een rol in zijn roman ‘De kaart en het gebied’ uit 2010. In deze roman richt Pernaut een nieuwe zender op, Michelin TV, die geheel gewijd is aan gastronomie, erfgoed en het Franse landschap. En dat is bijna precies wat hij nu ook gaat doen. Pernaut maakt een doorstart met JPP TV, een online platform dat een diepe duik belooft ‘in onze regio’s en ons erfgoed’.

Lees ook:
Eindelijk dé prijs voor mildere Houellebecq

De meest prestigieuze Franse literaire prijs kon hem dit keer nauwelijks ontgaan. Michel Houellebecq kreeg gisteren de Prix Goncourt voor zijn roman ’La carte et le territoire’.