Onderzoek
Ook in Amerikaanse internaten stierven ‘duizenden, tienduizenden’ inheemse kinderen
Bij Amerikaanse kostscholen zijn graven van inheemse kinderen gevonden. De misstanden doen denken aan die in Canada.
Over een periode van 150 jaar stierven in de Verenigde Staten in internaten 500 inheemse kinderen, elk jaar minstens drie. Dat is de voorlopige conclusie die het Amerikaanse ministerie van binnenlandse zaken trekt uit lopend onderzoek naar internaten in 37 staten.
Nadat in Canada honderden graven waren ontdekt bij internaten voor inheemse kinderen, besloot de Amerikaanse binnenlandminister Deb Haaland, zelf inheems, onderzoek te laten doen naar internaten in eigen land. Het ging om katholieke, protestantse en overheidsinstellingen in de periode 1819-1969.
In de internaten van de VS – inclusief Alaska en Hawaï – kregen de kinderen een hardvochtige opvoeding om hun ‘beschaving’ bij te brengen. Bovendien stelde het de overheid in staat grond van inheemse volkeren te onteigenen.
De kinderen kregen lijfstraffen, hun werd voedsel onthouden, ze werden opgesloten en soms seksueel misbruikt.
Werkelijke cijfer hoger
Waarschijnlijk zijn de vijfhonderd kinderen die dat niet overleefden een fractie van het totale aantal slachtoffers. Het ministerie schat het werkelijke cijfer in zijn rapport op ‘duizenden tot vele tienduizenden’, verdeeld over de in totaal 408 internaten. Inmiddels zijn 53 graven bij negentien instellingen blootgelegd.
Bij de presentatie van de eerste bevindingen sprak minister Haaland over de ‘gruwelen die mijn voorouders zijn aangedaan door het ministerie dat ik nu leid’. “Mijn grootouders van moederskant waren nog maar acht toen ze werden weggerukt van hun ouders, hun cultuur en hun gemeenschap, om in een kostschool opgevoed te worden. Zoals zoveel kinderen zijn ze nimmer naar huis teruggekeerd.”
De onderzoekers van Haaland willen eerst de hele omvang van het – soms fatale – misbruik in kaart brengen, om daarna slachtoffers te identificeren en te laten herbegraven in de buurt van familieleden. Er komen programma’s voor nabestaanden die lijden onder ‘intergenerationeel trauma’. Haaland gaat hen in het hele land opzoeken tijdens wat ze noemt the road to healing – de weg naar genezing.
Lees ook:
Michelle Good schreef over de misstanden op Canadese internaten
Michelle Good vroeg eerst als activist, daarna als advocaat, en nu als romanschrijver aandacht voor de generaties inheemse kinderen die in Canada gedwongen op internaten werden geplaatst. ‘Nu ziet iedereen deze botten, en dan kun je niet meer volhouden dat het niet gebeurd is.’
