ProfielKwasi Kwarteng
Nieuwe Britse minister van financiën Kwarteng heeft Ghanese roots, maar is verder een typische Tory
De nieuwe Britse minister van financiën bewondert Margaret Thatcher, maar vindt het onverstandig om haar neoliberale beleid blind te kopiëren. Dat pragmatisme komt goed van pas, want hij moet enorme steunprogramma’s gaan bekostigen.
De eerste keer dat Kwasi Kwarteng (47) de krant haalde, was 27 jaar voordat hij dinsdag de nieuwe Britse minister van financiën werd. Hij deed namens het prestigieuze Trinity College van de Universiteit van Cambridge mee aan de in het Verenigd Koninkrijk legendarische tv-quiz University Challenge.
In dat programma nemen sinds 1962 elk seizoen teams van vier studenten het in naam van hun universiteiten op tegen elkaar. Kwarteng greep een hoofdrol in 1995. Niet alleen door erg veel vragen goed te beantwoorden, maar ook door zich, na een vraag waarop hij het antwoord niet wist, twee keer te laten ontglippen: “Oh, fuck.” Het ontging de regie, die zulke taal normaal gesproken censureerde. The Sun kopte de volgende dag: ‘Rudiversity College’. Een combinatie van het woord rude (onbeleefd) en de naam van de show. Kwarteng en zijn team wonnen overigens het seizoen.
Hij was dan ook een uitermate getalenteerde student. In 1975 kwam hij in Londen ter wereld als kind van een econoom en een advocaat, die als studenten naar het VK waren geëmigreerd. Ondanks die afwijkende achtergrond was zijn opleiding zo elitair als maar zijn kan: middelbaar onderwijs aan de dure jongensschool Eton, studie in Cambridge en aan Harvard in de Verenigde Staten.
Hij zal toch echt aan overheidsinterventies moeten doen
Kwarteng studeerde klassieke oudheid en geschiedenis, en promoveerde op het gebied van economische geschiedenis. Zoals veel politici van de Conservatieve Partij ging hij na zijn opleiding eerst aan de slag in het financiële centrum van Londen, waar hij werkte tijdens de financiële crisis in 2008, voordat hij in 2010 de politiek in ging. Ook was hij enige tijd columnist voor The Daily Telegraph.
Net als de nieuwe Britse premier Liz Truss bewondert hij Margaret Thatcher. Truss en Kwarteng hebben sowieso een vergelijkbare politiek-ideologische visie op de samenleving. Ze schreven in 2012 het boek Britannia Unchained, samen met andere aanstormende talenten binnen de Conservatieve Partij.
Daarin roepen ze op tot een kleine overheid, deregulering en lage belastingen. Typisch Thatcher. Al heeft Kwarteng later gezegd dat hij het onverstandig vindt om Thatchers neoliberale beleid uit de jaren tachtig blind te kopiëren naar het heden. Elke tijd vraagt om zijn eigen aangepaste uitvoering.
Dat pragmatisme komt goed uit nu hij voor Truss ruimte op de begroting moet maken voor hulpprojecten. Die moeten de hoge energierekeningen voor gezinnen en bedrijven drukken zen zullen de overheid waarschijnlijk tientallen miljarden kosten. Dat betekent nogal wat overheidsinterventie.
Het liefst vestigt hij geen aandacht op zijn huidskleur
Brexiteer Kwarteng wil echter een loyale minister zijn. Dat bleek ook al uit het feit dat hij als een van de weinige vooraanstaande ministers niet opstapte toen de regering van Boris Johnson begin juli implodeerde. Hij was op dat moment minister voor bedrijfsleven, energie en industrie, na eerdere lagere politieke functies in Conservatieve regeringen en de parlementsfractie.
Het liefst vestigt hij weinig aandacht op zijn huidskleur. “Het lijkt me het beste als we de ongelooflijk navelstaarderige debatten over identiteitspolitiek overlaten aan linkse partijen”, zei hij vorig jaar in een interview met website Conservative Home. Want volgens hem zijn gewone mensen niet dagelijks met zulke thema’s bezig. “Het is niet iets dat voor brood op de plank zorgt.”
Lees ook:
Liz Truss: premier met een krap mandaat en loodzware taak
Liz Truss wordt de nieuwe premier van het Verenigd Koninkrijk. De conservatieve erfgenaam van Boris Johnson wacht een loodzware start, vreest Trouw-correspondent Niels Posthumus.
Liz Truss laat zien dat Britten nog altijd in brexitpsychose verkeren
De nieuwe premier van het Verenigd Koninkrijk, een land met ruim 67 miljoen inwoners, heeft een mandaat van niet meer dan 81.326 stemmen.