MegastadRio de Janeiro
Met een behoeftige telefoon valt niks te beginnen
Alsof ik water zag branden, zo moet ik hebben gekeken. “Uw telefoon is behoeftig”, had de bankmedewerkster gezegd. Ze keek me geamuseerd aan toen ik verbouwereerd om uitleg vroeg. In het Portugees is het: seu telefone é carente. Dat zeg je van mensen, carente, als ze wanhopig op zoek zijn naar een nieuwe liefde. Maar telefoons? Mijn telefoon bleek niet officieel geaccepteerd te zijn in het systeem van de bank.
Ik had er al een hele odyssee op zitten bij Banco do Brasil. Die belette me via de app op de telefoon transacties te verrichten van meer dan 1000 real, een kleine 200 euro. En ik moest een rekening betalen van 1002,98. Mijn frustratie was enorm. Hoe kan het toch dat zo’n bank je het leven zuur maakt, terwijl je al zo veel aan je kop hebt? Het probleem is ook dat je dat niet via de app kunt oplossen. Je moet persoonlijk naar de bank. Die gaat, als het de medewerkers behaagt, om tien uur open en dan mag je in de rij staan om een nummertje te trekken om naar de burelen op de eerste verdieping te gaan om je zaken te regelen.
Drie keer toog ik naar de bank. De eerste keer verhoogde een vriendelijke medewerker mijn limieten zodat ik niet meer voor deze onaangename verrassing zou komen te staan. Maar dat werkte niet. Je hebt overmakingen, betalingen en pix, een snelle manier met een code om iemand geld over te maken. De man was vergeten ‘betalingen’ ook te verhogen.
Getergd terug naar huis
Terug naar de bank. Een medewerkster verhoogde mijn betalingslimiet en probeerde me nog een paar deals aan te smeren, waar ik absoluut niet in was geïnteresseerd. Getergd terug naar huis en verdraaid nog aan toe, wéér niks. Ik kreeg de neiging om met dingen te gaan gooien, maar besloot met het laatste beetje kalmte dat nog ergens in me zat gewoon een stuk voor de krant te gaan schrijven.
De derde keer zat ik dus bij die medewerkster die bij de eerste blik in mijn gegevens vriendelijk verklaarde dat mijn telefoon behoeftig was. Waarom hadden die andere twee dat dan niet gezien? Ik had de limieten voor mijn transacties tot een miljoen real kunnen verhogen, als mijn telefoon behoeftig is, kan ik gewoon niks doen.
Gelukkig was het probleem met een simpele handeling op te lossen en de geduldige medewerkster vroeg me de betaling op mijn uit zijn gebrek verloste telefoon in haar bijzijn te verrichten om te kijken of het in orde was. Ik tikte de code in, en jawel, alles ging als een zonnetje. Het scheelde niet veel of ik had de medewerkster een flinke knuffel gegeven.
Veel digitale oplichting
Een buurvrouw vertelde me dat haar zoon bij de Banco do Brasil hetzelfde probleem met betalingen had. “Ik ga hem dit vertellen. Misschien is zijn telefoon ook wel behoeftig!”
Toen ik mijn avonturen in geuren en kleuren in een vriendengroepsapp vertelde, zei een van hen dat ze hetzelfde probleem had. “De bank zei dat er in deze tijd van het jaar veel digitale oplichting is en dat dit een voorzorgsmaatregel is.”
En zo zit je in een vicieuze cirkel. Je gebruikt een app om je zaken makkelijk thuis te kunnen regelen, maar de bank maakt zo veel regeltjes om te voorkomen dat er misbruik wordt gemaakt, dat dat gemak soms ver te zoeken is. Dan moet je weer een sluipweggetje zoeken om onder de regeltjes van de bank uit te komen, héél Braziliaans. En als die uitweg er niet is, sta je drie keer in de rij, ook héél Braziliaans.
Uitdijende metropolen bieden een groeiend deel van de wereldbevolking onderdak. Hoe houden de mensen het daar leefbaar? Trouw-correspondenten doen wekelijks verslag uit hun eigen megastad.