Libanese premier Hariri stapt op, sfeer in Beiroet wordt grimmiger

De uitweg uit de crisis is volgens de Libanese premier Saad al-Hariri ‘doodgelopen’. Daarom kondigde hij dinsdag via een televisietoespraak het ontslag van zijn regering aan. Bijna twee weken heeft hij geprobeerd een oplossing te vinden, zei hij, en naar de Libanezen geluisterd.

Die gingen afgelopen weken massaal de straat op om te protesteren tegen de corrupte politieke elite. Met de halvering van het salaris van politici en enkele economische hervormingen die de regering een paar dagen geleden aankondigde, namen zij geen genoegen. De regering moest het veld ruimen, vonden ze. Na het aftreden van Hariri klonk er dan ook gejuich, maar de ‘overwinning’ werd niet meteen massaal gevierd.

Grimmiger

Eerder op de dag was de stemming in Beiroet al een stuk grimmiger geworden. Aanhangers van Hezbollah belaagden gewapend met stokken het hart van de protesten, een tentenkamp in het centrum van de hoofdstad. Ze staken tenten in brand en riepen leuzen waarbij ze Hezbollah-leider Hassan Nasrallah prezen. Veiligheidstroepen gebruikten traangas om de groepen uit elkaar te jagen. Hoeveel gewonden er zijn gevallen, is nog onbekend.

Op het moment van de aanval waren er niet veel demonstranten op het plein; de protesten zwellen vooral ’s avonds aan. De bemoeienis van Hezbollah met het protest komt niet onverwacht. Nasrallah had zich al eerder uitgesproken tegen de demonstranten – die volgens hem door buitenlandse machten worden gefinancierd – en had gezegd dat de wegblokkades moesten worden opgeruimd.

Het is voor het eerst sinds 2008 dat Hezbollah zich zo duidelijk in de straten van Beiroet manifesteert. Toen probeerde de beweging de hoofdstad onder controle te krijgen.

Tot nu toe leken de demonstraties de Libanezen juist eerder te verenigen dan te verdelen. Het protest moest de revolutie van ‘heel Libanon’ worden, klonk het op verschillende plekken in het land – ook binnen Hezbollah’s eigen achterban. Om dat beeld kracht bij te zetten vormden de demonstranten bijvoorbeeld eerder deze week hand in hand een menselijke ketting met een lengte van 170 kilometer die van het noorden tot het zuiden van het land liep. Ook op pleinen en in straten van verschillende steden vonden de demonstranten met verschillende religieuze, politieke en sociale achtergronden elkaar in hun gezamenlijke afkeer van de zichzelf verrijkende elite.

Sektarisch systeem

De eensgezindheid van het protest is bijzonder omdat Libanon zich juist kenmerkt door een sektarisch systeem waarbij verschillende groepen – onder anderen christenen, soennieten en sjiieten – sterk gescheiden clans vormen, die elkaar voortdurend macht en geld toeschuiven. Een erfenis van de burgeroorlog die het land tussen 1975 en 1990 teisterde.

Met de bemoeienis van Hezbollah, dat als machtiger dan het Libanese leger wordt gezien, zal de eensgezindheid van de demonstranten nu op de proef worden gesteld. Een groep ging die uitdaging dinsdagmiddag in elk geval alvast aan door terug te keren naar het centrale plein om de tenten te repareren. Een andere groep demonstranten wierp alweer nieuwe wegblokkades op terwijl ze ‘iedereen betekent iedereen’ zongen.

Lees ook:

In het Libanese Tripoli voert een kapper de opstand aan

Na jaren van sektarisch geweld eisen inwoners van de Libanese stad Tripoli dat de regering opstapt. Een kapper voert hen aan.