Dat een massale coronauitbraak in Suriname tot nu toe uitblijft, is ‘meer geluk dan wijsheid’

Pas op 4 april noteerde het land zijn eerste coronadode. Slechts tien personen waren besmet. Zes weken lang kwamen er geen nieuwe besmettingen bij. De teller nadert nu ineens bijna tweehonderd positief geteste personen en drie doden. Nog altijd cijfers waarop menig land jaloers zal zijn. Maar voor de Surinaamse medische sector en opnamecapaciteit een zorgwekkende ontwikkeling.

Elias houdt rekening met een verdubbeling van het aantal besmettingen op korte termijn. “We hebben daarom meer apparatuur, materiaal en beschermingskleding nodig.” Het bankroete Suriname heeft echter geen geld. Daarom is officieel bij Nederland aangeklopt voor ondersteuning. “Elke hulp die komt is meegenomen. We zijn redelijk goed voorbereid, maar er moet geen extreme uitbraak komen”, aldus de bewindsman.

In Suriname geldt ondertussen sinds vorige week maandag een totale lockdown met een avondklok van zes tot zes. Alleen ‘essentiële diensten’ mogen blijven draaien. Wie de lockdown negeert, riskeert zes maanden gevangenisstraf of een astronomische boete.

Na de verkiezingen steeg het aantal besmettingen

Tot voor kort leek de aanpak van Suriname van de Covid-19-uitbraak succesvol. Waar de buurlanden Guyana, Frans-Guyana en Brazilië kampten met schrikbarende aantallen coronabesmettingen, bleef Suriname gespaard. “We wisten dat de eerste besmettingsgevallen vrijwel zeker uit Nederland zouden komen”, vertelt infectioloog Stephen Vreden van het Covid Management Team.

Half maart werden het Surinaamse luchtruim, de grenzen en de scholen gesloten. “We hadden toen alles klaarstaan om Covid-19 te kunnen diagnosticeren. Iedereen die positief wordt getest zonderen we sindsdien voor twee weken af van de samenleving.” Na de verkiezingen van 25 mei, die werden verloren door president Bouterse, steeg het aantal coronabesmettingen. “Tijdens de verkiezingen had je een ontzettende mobiliteit van mensen”, verklaart Vreden.

Daarvóór kwam het grootste gevaar van buitenaf. Met name uit buurland Brazilië: “Als het daar overkookt, loopt het ongetwijfeld ook bij ons over”, zegt Vreden. De grenzen met de buurlanden betreffen grotendeels oerwoud of brede, moeilijk te bewaken rivieren. Zowel in Suriname als in Frans-Guyana werken tienduizenden Brazilianen in goudvelden, vaak illegaal.

‘Meer geluk dan wijsheid’

“We zien aan onze statistieken dat het aantal geïnfecteerde Brazilianen toeneemt”, zegt Vreden. “Maar ook Surinamers hebben elkaar geïnfecteerd tijdens de verkiezingen.” En dat doet de voorraden beschermend materiaal ‘snel slinken’. Vreden omschrijft de situatie als dweilen met de kraan ‘een beetje’ open. “Het water dat naar binnen sijpelt, proberen we zo veel mogelijk op te vangen.” Gevreesd wordt dat de situatie verslechtert.

Suriname kreeg al de nodige hulp van China, India, Brazilië, de Pan-Amerikaanse Gezondheidsorganisatie en de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank. “Onze hele zorg is opgebouwd uit bedelpraktijken. Je hoopt op die manier Suriname te redden”, zegt intensivist Navin Ramdhani.

Hij geeft leiding aan de intensive care van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. “Het is meer geluk dan wijsheid”, zegt hij over uitblijven van een extreme corona-uitbraak onder de nijpende omstandigheden. “De exponentiële groei baart enorme zorgen omdat het ook op één dag plus honderd kunnen worden.”

De landelijke capaciteit van intensive-carebedden is ‘opgeschaald’ naar vijftig, waarvan ‘gelukkig’ nu nog maar twee bezet door coronapatiënten. “Bij een escalatiemodel van tweeduizend gevallen zijn al deze bedden nodig, ten koste van de reguliere zorg”, vreest Ramdhani. “Als daardoor andere doden vallen, zijn die wat mij betreft ook Covid-gerelateerd.”

Lees ook:
Brazilië is de nieuwe coronabrandhaard - mede dankzij Bolsonaro

Brazilië is één van de wereldwijde brandhaarden van het coronavirus geworden. Toch volhardt president Bolsonaro in zijn stellingname dat mensen niet thuis kunnen blijven, omdat dat de economie schaadt.