Blunderende minister worstelde met wederopbouw van Duits leger

Vriend en vijand zijn het erover eens dat defensieminister Christine Lambrecht een van de lastigste posten had in de regering van bondskanselier Olaf Scholz. Want sinds de Russische invasie van Oekraïne begin vorig jaar voelt Duitsland zichzelf gedwongen om een grotere militaire rol op zich te nemen in Europa.

De post als minister van defensie plaatste Lambrecht voor de historische opdracht om de Duitse krijgsmacht, na jaren van verwoestende bezuinigingen, weer op te bouwen. “Wie mij kent, weet dat ik van grote uitdagingen houd”, zei de sociaaldemocrate bij haar aantreden eind 2021.

De Duitse sociaaldemocraten zijn al op zoek naar een opvolger. Genoemd worden minister van arbeid en sociale zaken Hubertus Heil, de chef van de kanselarij Wolfgang Schmidt en Eva Högl die in de Bondsdag is belast met contacten met de strijdkrachten.

Verwaarloosde krijgsmacht

Echt lekker ging het de 57-jarige Lambrecht niet af. Het Duitse publiek kwam er na de Russische inval achter dat het verwaarloosde leger, als het in een serieuze oorlog verzeild raakt, hooguit voor enkele uren of enkele dagen vechten munitie heeft, afhankelijk van het soort wapen. Ondanks deze alarmerende situatie deed de oud-minister er lang over voordat ze opdracht gaf tot de productie van meer munitie.

Ze moest nieuwe geavanceerde pantserwagens bovendien terug naar de fabriek sturen, omdat ze ernstige technische gebreken vertoonden. En ondanks de 100 miljard euro extra die de regering voor vijf jaar beloofde voor de krijgsmacht, zal haar departement niet de Navo-norm halen. Die bepaalt dat 2 procent van het bruto binnenlands product hoort te worden besteed aan defensie.

Blunder op blunder

Deels zijn de problemen waar Lambrecht mee worstelde van alle tijden. Want het Bendlerblock, het Berlijnse hoofdkwartier van de defensie, is nou eenmaal een notoir lastige plek voor burgerpolitici. Lambrecht trad ook aan met geringe kennis van militaire zaken. Ze herkende de rangen niet aan de onderscheidingstekens, begreep weinig van wapensystemen, en als generaals over een compagnie of divisie begonnen, leek ze soms geen idee te hebben waar het over ging.

Bovendien stapelde ze tijdens haar regeerperiode blunder op blunder. Zo dragen critici haar nog steeds na dat zij, toen Duitsland na de Russische inval in eerste instantie slechts 5000 helmen naar Oekraïne stuurde, dat ‘een duidelijk signaal’ noemde.

Ook nam Lambrecht haar volwassen zoon als onderdeel van een privévakantie mee op een trip in een legerhelikopter. Toen de zoon een pronkfoto van zichzelf in de heli op sociale media zette, waren de rapen gaar. Hoewel de minister later verklaarde dat ze kosten van de vlucht zelf betaalde, trokken oppositiepolitici haar beoordelingsvermogen in twijfel. De christendemocraat Thorsten Frei schamperde in boulevardkrant Bild dat Lambrecht “de Luftwaffe en Lufthansa niet door elkaar moet halen.”

Geen woord over het leed van de Oekraïners

De meest recente uitglijder was de videoboodschap die Lambrecht op Instagram zette tijdens de chaotische nieuwjaarsviering in Berlijn. In de video blikte ze, nauwelijks hoorbaar door het vuurwerk, terug op oorlog. Ze zei dat het conflict voor haar had geleid tot “veel bijzondere ervaringen” en de kans op “veel ontmoetingen met interessante en geweldige mensen”.

Met geen woord repte ze over het leed van de Oekraïners, of de gevolgen van de oorlog voor veel Duitsers, die kampen met hoge inflatie en dure energie. Een stortvloed aan kritiek volgde. “Ongepast en beschamend”, noemde weekblad Der Spiegel de video.

Lees ook:

Duitsland aarzelt over leidende rol bij Oekraïne-oorlog

De oorlog in Europa vraagt om een grotere militaire rol voor Duitsland in Europa. Maar Berlijn hikt ertegenaan. ‘Het is niet iets dat de Duitsers uit zichzelf ambiëren.’