Australië pompt miljarden in nieuw wapentuig om zich schrap te zetten tegen het opkomende China. Volgens Canberra wordt de wereld ‘armer, gevaarlijker en wanordelijker'.
Australië gaat de komende jaren zijn defensie-uitgaven fors opvoeren om te investeren in allerlei nieuw, geavanceerd materieel, vooral om zich de toenemende Chinese dreiging van het lijf te houden.
Volgens de Australische regering is haar regio het epicentrum geworden van groeiende geopolitieke spanningen, vooral tussen China en Amerika. “De militaire modernisering in de regio gaat ongekend snel”, waarschuwde premier Scott Morrison vorige week. “Het risico van een misrekening - en zelfs oorlog - is verhoogd.”
De Australische regering presenteerde begin deze maand haar nieuwe defensiestrategie en schetst een grimmig beeld. Volgens de Australiërs raakt de wereld steeds meer in de greep van wantrouwen en nationalisme en dringen zich parallellen op met de jaren dertig van de vorige eeuw. Toen ontaardden dergelijke ontwikkelingen in de Tweede Wereldoorlog. Australië wil zijn defensie-inspanningen daarom meer richten op het eigen grondgebied en de eigen regio en het houdt er rekening mee dat het minder kan vertrouwen op Amerika. Morrison: “We moeten ons voorbereiden op een post-Covid-wereld, die armer, gevaarlijker en wanordelijker zal zijn.”
Australië, dat nu al 2 procent van zijn bruto binnenlands product uitgeeft aan defensie, gaat de komende tien jaar nog 40 procent meer uitgeven dan eerder gepland. De defensiebestedingen moeten in 2030 meer dan 70 miljard Australische dollar belopen, zo’n 45 miljard euro per jaar.
Zo wil Australië bijvoorbeeld eigen militaire satellieten in gebruik nemen, om minder afhankelijk te worden van anderen, en wil het hypersonische raketten ontwikkelen, die vijf keer zo snel als het geluid gaan. Ook koopt de regering in Canberra geavanceerde anti-schipraketten voor de lange afstand van de Amerikaanse marine en gaat het miljarden investeren in zijn cybercapaciteiten. Bovendien zijn de Australiërs van plan hun radarinstallaties in de tropisch groene noordoostpunt van hun land flink uit te breiden, zodat ze vliegtuig- en scheepsbewegingen in het Stille Oceaangebied nog beter in de gaten kunnen houden.
Het belangrijkste motief is de ambivalente verhouding met China. Australië wil wel blijven profiteren van de economische opkomst van China, zijn belangrijkste handelspartner. Maar Canberra is beducht voor heimelijke Chinese inmenging in Australië en de Chinese militaire expansie in de regio.
De relatie tussen de twee landen is de laatste tijd verder verslechterd doordat Australië, tot grote ergernis van Peking, aandringt op een onafhankelijk onderzoek naar de oorsprong van het coronavirus. Voor straf voerde China hoge invoertarieven in op gerst uit Australië en staakte het de import van vlees van vier Australische slachterijen. Ook werd Chinese toeristen en studenten afgeraden om naar Australië te reizen, vanwege het risico van racistische aanvallen.
Ondanks alle defensie-ambities blijft Australië militair gezien een dwerg ten opzichte van China, met zijn ruim twee miljoen militairen, kernwapens en snel groeiend raketarsenaal. Australië beschikt zelf niet over atoomwapens en blijft voor zijn nucleaire afschrikking afhankelijk van de VS. Premier Morrison gaf bij de presentatie van de nieuwe strategie dan ook ruiterlijk toe: “We kunnen natuurlijk niet alle capaciteiten in onze regio evenaren.”
Lees ook:
Australië verdenkt China van golf cyberaanvallen
Australië is al maanden het doelwit van een golf geavanceerde cyberaanvallen. Dat meldde de Australische premier Scott Morrison vrijdag.
China roert zich aan de grenzen. Heeft dat iets te maken met het coronavirus?
Peking zet zijn militairen in op verschillende plaatsen aan de grenzen. Waarom gebeurt dit juist nu?
Het Koude Oorlog-denken is weer helemaal terug, en Europa kijkt verdeeld toe
Na de Koude Oorlog leek het denken in invloedssferen voorbij. Maar China, Rusland en de Verenigde Staten eisen inmiddels weer eigen machtszones op. Europa kijkt verdeeld toe.
