Lachgasverslaafde: ‘Tegen jongeren wil ik zeggen, begin nooit aan die ballonnetjes’

Het was op een meidenavond, deze maand precies twee jaar geleden, met muziek en alcohol. Sophie was met een handjevol vriendinnen neergestreken bij iemand thuis. Vanwege de coronamaatregelen konden de tieners niet op stap. Er kwamen slagroompatronen op tafel. Sophie twijfelde, vond het eng. Niet eerder had ze een ballonnetje met lachgas aan haar mond gezet. Aangespoord door de rest ging de achttienjarige uiteindelijk overstag. Eentje uitproberen kon toch geen kwaad?

Mis poes, weet ze nu. De Rotterdamse, die vanwege de stigmatisering van mensen met verslavingsproblemen niet met haar echte naam in de krant wil, verblijft momenteel in een afkickkliniek van Brijder Jeugd. Dat ene ballonnetje leidde namelijk tot duizenden ballonnetjes, tot financiële problemen en eenzaamheid, paniekaanvallen en tintelende ledematen. Anderhalf jaar lang was ze maar met één ding bezig: lachgas.

Op het hoogtepunt nam Sophie zo’n 500 ballonnetjes per keer

“Ik zou willen dat ik er nooit aan begonnen was”, blikt ze terug. “Ik wist niks van lachgas, laat staan dat ik enig idee had dat het zo verslavend was.” Daags na die eerste ervaring stapte Sophie al over van patronen op tanks met lachgas. “Dat scheelt veel gedoe bij het vullen van de ballon, en je kunt er veel meer ballonnetjes achter elkaar mee doen.” Een tank van twee kilo levert zo’n 250 lachgasballonnetjes op.

“Telkens opnieuw wilde ik dat lekkere gevoel herbeleven. Doe je een ballonnetje, dan vergeet alles even. Het lijkt haast of je dronken bent, je wordt licht in je hoofd en je lijf begint te tintelen.” Vaak duurt de kick niet langer dan een minuut. “En dus neem je er nog één, en nog één. Samen met een vriendin ging ik steeds vaker gebruiken, en meer. Hele nachten trokken we door in onze auto’s. Op het hoogtepunt gingen er wel twee tanks per persoon doorheen.”

Ballonnetjes zijn sociaal geaccepteerd

Ook op de vele huisfeestjes waren de ballonnen vaste prik. “Normaal ben ik stil en verlegen, maar met lachgas durf ik alles. Ineens kreeg ik aandacht van anderen. Bovendien kun je met ballonnetjes meerdere feestjes op een avond af. Anders dan met alcohol kun je tussen de kicks door namelijk wel achter het stuur gaan zitten. En nog een pluspunt: van lachgas krijg je geen kater.”

De tanks, zo’n vijftig euro per stuk, kocht Sophie meestal online. “Op Snapchat zijn allerlei lachgasaccounts en ik had een nummer dat ik kon appen. Tien minuten later was de tank dan bij ons. Maar ook in bijna elke club kun je voor vijf euro een ballonnetje kopen. Lachgas is doodnormaal, je kunt het overal krijgen en het hoort nu net als alcohol bij een gezellige avond. Heel raar eigenlijk.”

Eenzaamheid, constante hoofdpijn en paniekaanvallen

Langzaam maar zeker nam de verslaving haar leven over. Van haar zuurverdiende geld, opgestreken door schoon te maken bij ouderen, kon ze niet langer rondkomen. Emoties verdwenen. En de relaties met haar ouders en vrienden gingen kapot. “Ik verkoos lachgas boven alles en iedereen.” Ook kreeg Sophie constante hoofdpijn en tintelende handen en voeten. “En ik ontwikkelde een angststoornis. Met school moest ik stoppen, omdat ik er niet meer heen durfde. Ik dacht dat iedereen naar me keek.”

Afgelopen november trok ze bij haar ouders aan de bel. “Ik besefte eindelijk dat ik zo niet langer door kon gaan.” Zelfstandig stoppen lukte niet. “Ook de ambulante zorg die ik hiervoor kreeg, bleek onvoldoende. In het weekend ging ik mezelf toch weer verdoven. Ik bleef verslaafd aan die kortstondige vluchten uit de realiteit.”

Sinds februari woont de twintiger in de afkickkliniek. “Met behandelaars werk ik hier aan al mijn onverwerkte emoties. Ik heb injecties gekregen voor de tintelingen in mijn lijf en slik antidepressiva. Ik heb vertrouwen in mezelf, maar makkelijk is het niet. Tegen jongeren wil ik zeggen: begin nooit aan die ballonnetjes.”

De echte naam van Sophie is bekend bij de hoofdredactie.

Lees ook:

Behandeling lachgasverslaving faalt

Verslavingdeskundigen waarschuwen voor een explosie aan lachgasverslaafden. Ook omdat er geen behandeling aanslaat.

Verslavingszorg waarschuwt: verkoop lachgas moet scherper gecontroleerd

Twintigers zijn in het ziekenhuis opgenomen met verlammingsverschijnselen na het overmatig gebruik van lachgas. Deskundigen pleiten voor meer controle op de verkoop van het verslavende middel.