Huisvesting
Kinderen dreigen dakloos te worden door strikt beleid van gemeenten tegenover alleenstaande ouders
Een groeiende groep alleenstaande ouders en hun kinderen dreigen dakloos te worden, omdat zij geen voorrang krijgen op een sociale huurwoning.
Alleenstaande ouders en hun kinderen krijgen in twee op de drie gemeenten geen voorrang op een sociale huurwoning. Ook is voor hen geen toegang tot maatschappelijke opvang waardoor een groeiende groep alleenstaanden na een scheiding tussen wal en schip dreigt te vallen.
Dat blijkt uit onderzoek van het KRO-NCRV-programma Pointer in samenwerking met platform Gescheiden Wonen. De rondgang van Pointer langs onder meer advocaten en de kinderombudsman laat zien dat regels steeds strikter worden voor alleenstaande ouders met kinderen.
Defence for Children becijferde dat zij de afgelopen twee jaar ruim honderd zaken binnenkregen van kinderen die dakloos dreigden te raken. Tot vijf jaar geleden kwamen dat soort zaken nauwelijks voor.
Met welke problematiek krijgt de nieuwe minister voor armoedebeleid te maken? Die vraag legt Trouw de komende weken voor aan iemand die zelf armoede ervaart. Onlangs spraken we met Marc (54) die sinds zijn vechtscheiding een zwervend bestaan leidt.
Scheiding belangrijke oorzaak dakloosheid
Pointer en Gescheiden Wonen analyseerden de huisvestingsverordeningen van alle gemeenten in Nederland. Een kwart van de gemeenten geeft nooit voorrang aan alleenstaande ouders die recht hebben op een sociale huurwoning, ook al betekent het dat de kinderen dan geen onderdak hebben.
Bijna de helft van de gemeenten wijst naar de andere ouder waar kinderen terecht kunnen. Daarbij lijken zij geen rekening te houden met de dagelijkse zorg voor kinderen die door veel ouders wordt gedeeld.
Recente cijfers van de Corporatiemonitor ‘Dakloosheid’ tonen aan dat scheidingen een van de drie belangrijkste oorzaken zijn van dakloosheid. Bij zestig procent van de gevallen geven mensen aan dat de scheiding een rol speelt.
Lees ook:
Ilse Overweg (67) merkt sinds haar pensioen in september dat armoede je wereld heel snel heel klein maakt
Ilse Overweg (67) en haar man moeten van één pensioen rond te komen. “De verwarming aanzetten kost een vermogen”
Patricia werkte zich uit de bijstand. ‘Mijn dochter zei: Armoede is stom, geef gewoon meer geld’
Als Patricia Klaus (39) in de rij bij de supermarkt staat, haalt ze ze er zo uit: mensen die in armoede leven. Dat zit ’m niet alleen in de kleren die iemand aan heeft of wat voor schoenen iemand draagt. Nee, het is iets in hun houding.
