In Nederland liepen leerlingen grote schade op door de schoolsluitingen

Laat schoolsluiting nooit meer een optie zijn, zo luidde het advies van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) enkele weken geleden. Ouders, onderwijspersoneel en jeugdpsychiaters die al eerder waarschuwden voor de effecten van de lockdowns op de jeugd hebben gelijk gekregen: de schade die scholieren hebben opgelopen in Nederland is groot.

Middelbare scholieren zaten in Nederland bijna veertig weken thuis, bij elkaar een heel schooljaar. In het beste geval konden scholen het zo regelen dat de leerlingen in bepaalde periodes halve dagen naar school mochten komen. In 2020 werd meteen al een ongekend groot bedrag van 5,8 miljard uitgetrokken om de achterstanden in te lopen die leerlingen in het primair en voortgezet onderwijs opliepen. Toen was nog niet duidelijk wat de schade precies zou zijn.

In de herfst van 2021 kwam het ministerie van onderwijs met een eerste meting: de leervertraging bleek vooral in het voortgezet onderwijs allesbehalve mee te vallen. Vmbo’ers liepen bijvoorbeeld op het gebied van lezen een heel schooljaar achter op het niveau van leerlingen vóór corona. Voor vwo’ers was de achterstand beperkter, maar gemiddeld genomen over vmbo, havo en vwo was de vertraging 27 schoolweken bij lezen en 14 weken bij rekenen.

Leerlingen die tijdens corona aan de middelbare school waren begonnen, konden bovendien moeilijker plannen, samenwerken en hun aandacht vasthouden. Maar de grootste zorgen betroffen het mentale welzijn van leerlingen. Hun motivatie bleek verdwenen te zijn, ze leden vaker onder depressies, en ze waren minder zichzelf en moeilijker handelbaar.

Onderwijsminister Arie Slob voorspelde in 2021 dat een vertraging van tientallen weken in een veel kortere periode kon worden ingehaald. Of dat sindsdien gelukt is, was bij een tweede meting in april niet duidelijk.

Lees ook:
Van thuiswerken tot een vaccinatieplicht: hoe waarschijnlijk zijn de scenario’s voor corona?

In de scenario’s voor de coronapandemie die de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid schetst, keren telkens dezelfde knelpunten terug.