In Aleppo wordt ieder gebouw dat enigszins veilig is vol gelegd met matrassen

Hulpcoördinator Pepijn Trapman komt net terug van een school in de Syrische stad Aleppo. De schoolbanken zijn eruit gehaald, die staan buiten. In de 25 lokalen worden mensen opgevangen, overal liggen matrassen en dekens, hier en daar staan gaspitjes.

Hier wonen mensen die door de aardbeving dakloos zijn geworden, of van wie het huis nog staat, maar die daar niet naar terug durven. “Mensen zijn bang voor naschokken”, zegt Trapman door de telefoon. “Ze vrezen dat hun huis alsnog instort. En ze zijn ontredderd. Als je uit je omgeving wordt weggerukt, als je alles kwijt bent, niet alleen je woning maar vaak ook nog familie of vrienden, tja, hoe voel je je dan? Daar zijn geen woorden voor.”

Trapman is operationeel directeur bij Kerk in Actie, de sociale hulporganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland. Deze kerkelijke organisatie kent de plaatselijke situatie: ook tijdens de burgeroorlog die al twaalf jaar duurt, is Kerk in Actie er actief. Ze werkt er samen met lokale organisaties en met internationale partners. Bij de aardbeving is Kerk in Actie deel van de hulpactie Giro555.

‘Bijna geen elektriciteit, en het is koud: min vier’

Trapman en zijn collega zijn maandag naar Beiroet, de hoofdstad van Libanon, gevlogen en vandaar met de auto naar Aleppo gegaan. “De stad was volkomen duister”, zegt hij. “Er is bijna geen elektriciteit, alleen winkels en wat andere gebouwen hebben een generator, dat is het enige licht. En het is koud: min vier.”

De stad met zijn 2,7 miljoen inwoners staat voor een deel nog overeind. Trapman: “Je ziet de schade van de oorlog: er zijn bommen gevallen en raketten hebben er huisgehouden. We komen uit een situatie waarin vier miljoen mensen in nood waren. Daar is de aardbeving bovenop gekomen. Je ziet lege plekken waar huizen en gebouwen zijn ingestort.”

Er leven mensen op straat, ziet Trapman, maar de meeste mensen hebben een dak bij hun hoofd. “Ieder gebouw dat enigszins veilig is wordt gebruikt voor huisvesting.”

Met geld van Kerk in Actie waren in de oorlog verwoeste kerken weer opgebouwd. “Kerken zijn voorbereid om hulp te geven, de noodhulp lag al klaar, er waren al dekens en houdbaar voedsel. Die hulp is voor iedereen, en we stemmen dat af met moskeeën en andere gebedshuizen.”

‘We werken toe naar zelfredzaamheid’

De hulporganisaties hebben daarbij volgens Trapman op dit moment geen last van tegenwerking door het regime van president Assad. “We worden niet belemmerd door het regime, maar door kou en duisternis.”

Er is nu het meest behoefte aan een plek om te slapen, matrassen en dekens, voedsel en schoon water, constateert Trapman. Ook om de cholera tegen te gaan die om zich heen begint te grijpen. Hij wijst ook op de noodzaak van hulp aan kinderen die hun ouders kwijt zijn, of die hen niet kunnen vinden.

Op 200 punten in de stad delen hulporganisaties maaltijden uit. Dat doen ze ook in de school die Trapman net heeft bezocht. Daar staan inmiddels gaspitjes, waarop mensen hun eigen potje kunnen koken. Hulporganisaties geven hun er de producten voor, of ze krijgen geld om zelf boodschappen te doen – voor zover dat kan.

“Mensen moeten niet afhankelijk blijven”, zegt Trapman. “We werken toe naar zelfredzaamheid. Samen met Giro555 zeggen we: de afhankelijkheid moet omlaag, en de waardigheid van de mensen omhoog.”

Mensen in Nederland die willen helpen, die kunnen dat volgens Trapman het beste doen via Giro555: “Giro555, dat is wat mensen moeten doen. Er gebeuren fantastische dingen, mensen doen van alles. Maar de hulporganisaties zijn hier aan het werk. Zij hebben de expertise, de contacten en de netwerken. Zij hebben alle steun nodig.”

Lees ook

VN krijgen toegang tot extra grensovergangen voor hulp aan noordwesten van Syrië

De VN mogen van de Syrische president Assad twee extra grensovergangen gebruiken voor hulp aan rebellengebied. Volgens critici komt die hulp veel te laat en wil de dictator politiek scoren.