Harry de Winter, de man van Lingo en Wintertijd, leefde van ganser harte

Harry de Winter voelde zich een halfjaar geleden een beetje naakt in de Rotterdamse Galerie Weisbard. Daar stond hij, voor tientallen genodigden die op zijn kunstwerken afkwamen. Diorama’s van poppen, opgezette dieren, foto’s. De Winter gebruikte van alles voor zijn kunstwerken, behalve grote woorden. Het waren ‘kistjes’ die hij in elkaar ‘priegelde’. Zo leerde Nederland televisieman De Winter van een andere kant kennen, de kant van beeldend kunstenaar.

Drie jaar eerder had hij te horen gekregen dat hij leed aan longvlieskanker, beter bekend als asbestkanker. Wanneer hij dood zou gaan, wist hij niet. Wel hoe. Door euthanasie, want een lange lijdensweg wilde hij niet.

Zo positief mogelijk leven

De ziekte had zijn kijk op de zin van het leven niet veranderd. “De zin van het leven is het leven van het begin tot het eind leven”, zei De Winter een half jaar geleden in Trouw. “Meer dan dit leven is er niet, dus leef het leven van ganser harte en doe dat op een zo positief mogelijke manier.”

Dat heeft De Winter zelf zeker geprobeerd. Zeventig jaar lang heeft hij een geweldig leven gehad, zei hij. Hij begon als radiomaker bij de KRO, NCRV en VARA, werd televisiemaker en richtte zijn eigen productiemaatschappij op: IDTV. Hij introduceerde Lingo, produceerde series als Oud Geld. In 1996 verkocht hij zijn productiemaatschappij voor tientallen miljoenen guldens. Quote schatte zijn vermogen op 46 miljoen euro en dat leverde hem de vijfhonderdste plek op in de Quote 500.

‘Moeten achterblijven is veel erger’

De Winter was de vooral bekend vanwege zijn programma Wintertijd, dat in 1999 begon. Hij interviewde nationale en internationale beroemdheden over de rol van muziek in hun leven. Cliff Richard en Salman Rushdie waren er te gast. Vorig jaar april was de laatste uitzending. Jeroen Pauw was de interviewer, De Winter de gast.

Sociaal bewogen was hij ook. De Winter was een van de initiatiefnemers van Een ander Joods Geluid, financierde advertenties voor de SP en laat een deel van zijn erfenis na aan Goede Doelen. Hij had graag de dag van vandaag nog meegemaakt, maar doodgaan, ach, dat is heel normaal, zei hij. “Het aangrijpende is vooral de kleinere schaal: wat jouw sterven doet met je vrienden, je kinderen. Het moeten achterblijven is veel erger.”

Lees ook:

De kunst van een dodelijk ziek ‘zondagskind’

Het zijn z’n eerste Nederlandse exposities als kunstenaar, maar misschien meteen ook wel zijn laatste, beseft oud-televisiemaker Harry de Winter (72). Hij lijdt aan asbestkanker. Te genezen is hij niet meer.

Tien geboden met Harry de Winter

“Als God bestaat, is hij een klootzak,” zei De Winter in 2005.