Met het enorme personeelstekort valt het niet altijd mee om op Schiphol te werken. Maar een baan op de luchthaven blijft iets bijzonders, vinden deze medewerkers.
Marc Patrick Mabelis (50), gezagvoerder
‘Piloot worden is voor mij altijd een jongensdroom geweest. Ik vlieg sinds 1990. Als gezagvoerder ben ik eindverantwoordelijk voor de vlucht, maar toch is het teamwerk. Stel, ik vlieg naar New York, dan is het vaak zo dat ik heen vlieg, en mijn collega weer terug. Je doet het samen. Niet alleen met je collega's, ook in de omgang met de passagiers ben je als gezagvoerder de verbindende factor.”
“De charme van mijn werk is dat je nog eens ergens komt. De ene keer snuif je de cultuur van India op en de andere keer hang je boven de Gobi woestijn. Ik zeg altijd: ‘Ik heb het kantoor met het mooiste uitzicht.’ Echt, ik kan me geen mooiere baan wensen.”
“Ja, dat is nog steeds zo. Maar als persoon vind ik het jammer dat alles rondom Schiphol zo negatief belicht wordt in de media. Ik begrijp de zorgen om het klimaat en de geluidsoverlast, maar je hoort of leest niet snel dat er intussen volop wordt geïnvesteerd in een moderne vloot. Er wordt door de luchtvaartsector volop ingezet op innovatief verduurzamen.”
“Ik kom natuurlijk ook dingen tegen die niet goed zijn. Op lange rijen in de vertrekhal zit niemand te wachten. En als ik uit Toronto terug kom vliegen en er is geen gate beschikbaar, dan denk ik: Ja, meneer Benschop, beste Schipholbaas, hoe kan dat, waarom heb je je zaakjes niet op orde?”
“Als piloten krijgen wij nog wel eens het stempel van graaiers, dat stoort me wel eens. Joh, probeer het zelf eens, denk ik dan. Wij hebben best vaak te maken met slaaptekort door tijdsverschillen en nachten overslaan. Ook onze studieschulden zijn pittig, en we moeten continue bijscholen, onze gehele carrière. Elk half jaar moeten we een check doen, om te kijken of we ons beroep nog mogen uitoefenen.”
“Niet erg, hoor, en we krijgen een goed salaris. Dat de verschillen in betaling groot zijn, is nu eenmaal een gegeven, dat heb ik niet bedacht. Ik voel me met mijn vier gouden strepen op mijn mouw ook absoluut niet groter dan het grondpersoneel. Daar trek ik juist graag samen mee op, het gaat om het teambelang.”
“De personeelstekorten zijn overal op de luchthaven voelbaar, ook in mijn vak, al heeft mijn werkgever juist geanticipeerd op de groei van de passagiersstroom.Op de vliegschool merken ze dat de animo om piloot te willen worden terugloopt. Het is misschien niet voor iedereen meer een jongensdroom. Maar mijn dochter wil ook gaan vliegen. Misschien gaan we ooit samen wel de lucht in.”
Malak Shak ( 61), schoonmaker
“Ik werk al sinds 1990 op Schiphol. Hoe lang is dat? 32 jaar. Eerst als schoonmaker, later als leidinggevende en als schoonmaker. Dat doe ik bij schoonmaakbedrijf Asito. Ik heb in juni meegedaan aan de wilde staking van een deel van de schoonmakers. Niet zozeer voor mezelf maar vooral voor mijn collega's.”
“Waarom: wij krijgen als schoonmakers niet allemaal extra geld in deze vakantieperiode, terwijl dat wel is toegezegd aan andere branches hier op Schiphol en ook is dat per schoonmaakbedrijf verschillend. Er zijn in de afgelopen jaren ook allerlei toeslagen verdwenen. Dat is niet goed.”
“Ik ben er in die 32 jaar dat ik hier werk, waarvan 20 jaar als leidinggevende, in salaris op achteruit gegaan. Ik krijg ook geen informatie van mijn werkgever over zulke dingen. Ik heb ook niet het gevoel dat ik promotie maak. Voor mijn gevoel begin ik steeds van voor af aan.”
“Onze functie is door de jaren heen ook steeds verder uitgebreid. We doen meer dingen voor minder geld. Eerst moest ik alleen vloeren schrobben, nu moet ik alles doen. Ik weet niet of de fout zit bij Schiphol Group of bij Asito, dat door Schiphol wordt ingehuurd. Maar voor mij voelt het alsof alles weg is wat ik in al die jaren heb opgebouwd.”
Anouk Werner ( 31), beveiliger
“Ik zit nu 9 jaar in de beveiliging en ik vind het nog steeds een leuk vak. Ook omdat ik me nu meer heb kunnen richten op het opleiden van nieuwe collega's. Nee, die zijn niet makkelijk te krijgen, dat is een hele uitdaging. Je hoopt op een goeie match. Zoeken naar mensen is voor iedere branche een opgave, maar ons werk is niet als vakken vullen bij Albert Heijn. Het vereist veel concentratie en verantwoordelijkheid.”
“Ik vind werken op de luchthaven heel dynamisch. Elke dag is anders en je krijgt te maken met allerlei soorten mensen en nationaliteiten. Dat maakt het voor mij ook interessant, dat je mensenkennis opdoet en omgaat met mensen uit andere landen.”
“Ik begrijp de acties van het personeel op Schiphol wel. De werkdruk is, zeker na corona, enorm. Ik begrijp ook wel dat er gesneden moest worden in het personeel toen alles op slot ging, maar nu komt alles weer op gang en komen de reizigers weer. Ik denk dat daar niet op tijd op is ingespeeld. Voor mij persoonlijk speelt een hoger loon niet zo, maar voor veel collega’s wel. Ik ben blij dat er nu ook verandering komt in het loon. Het is werk met veel verantwoordelijkheid en het kan soms zwaar zijn door onregelmatige werktijden, en daar mag wel wat tegenover staan, vind ik.”
“Het is hectisch maar het blijft hartstikke mooi om op Schiphol te werken. Dat jij ervoor zorgt dat mensen een veilige vlucht hebben.”
Lees ook:
Ook sommige regionale vliegvelden kunnen de drukte nauwelijks aan
Schiphol kan de toestroom van reizigers niet aan, regionale luchthavens moeten de problemen oplossen. Dat gaat niet overal even goed.
