Een whiskey sour en een kwakje eigengemaakte handgel graag

He-le-maal klaar is Joost van Keulen ermee. Met het thuiswerken, in de inloopkast van zijn vrouw. Met het wegvallen van zijn sociale leven. En met het feit dat de cafés dicht zijn. “Zo’n zoom-borrel heeft iets treurigs. Zo met je biertje voor je beeldscherm voel je je toch een soort eenzame alcoholist.”

Voor corona was Van Keulen, directeur bij IT-bedrijf CGI en voormalig VVD-wethouder, geregeld te vinden aan de togen van de Martinistad. “Ook om te netwerken. Zakelijke besprekingen zijn zoveel meer ontspannen als je ze, bijvoorbeeld, hier houdt”, vertelt hij aan de bar bij Mr Mofongo, een van zijn vaste adresjes. De kroeg is nu nog dicht, maar voor een anderhalvemeterafspraak draaide eigenaar Patrick Beijk even de deuren van het slot. De ruimte is stil en leeg, in het oude normaal ondenkbaar op een zonovergoten avond in mei.

De afgelopen maanden schilderde Van Keulen zijn huis, van binnen en van buiten, deed allerhande achterstallige klusjes. En midden in dat perfect opgeknapte huis stond hij de afgelopen tijd dan ook maar zijn eigen cocktails te maken met een speciaal aangeschaft shakertje. “Whiskey sour is mijn specialiteit. Mét het eiwitje erdoor.” Vanaf maandag kan hij zijn whiskey sour weer aan de bar drinken, het balboekje voor de komende week zit al aardig vol.

En dan waait hij zeker ook even aan bij Mr Mofongo, maar dan wel onder voorwaarden. In de hoek waar eerst vijf tafeltjes stonden, staan er nu twee. Bij de deur verwelkomt straks iemand de gasten. De menukaart is kleiner geworden. Om de schade van minder klandizie een heel klein beetje tegemoet te komen, verruimde Beijk de openingstijden.

‘Geen idee waar ik aan toe ben’

De afgelopen tijd pleegde de eigenaar groot onderhoud. Vloeren in de lak, buitenwerk geschilderd, alle apparaten uit elkaar. In een van zijn andere kroegen verbouwde hij de toiletten - meteen maar coronabestendig, met sensoren zodat je niets hoeft aan te raken. Het personeel kreeg trainingen en cursussen aangeboden. In de eigen distilleerderij werd handgel gemaakt, elke tafel krijgt een kek eigen flesje.

Toch weet Beijk nog niet wat er maandag gaat gebeuren. Zo hoorde hij rondzingen dat er 3,5 meter moet zitten tussen terras en wandelgebied, maar niemand weet hoe het precies zit. Ook die dertig man is voor veel horeca-ondernemers nog erg onduidelijk, zegt hij. “Voor mij in elk geval wél. Mofongo is beneden een restaurant annex café, boven een cocktailbar, een restaurant in een kas en daar weer boven een wijnbar - allemaal in verschillende gebouwen met aparte ingangen. Tot nu toe heb ik geen idee waar ik aan toe ben.”

Volgens Beijk is er te laat geschakeld en moet nu alles op het allerlaatste moment. “Ook voor het personeel is het heel onzeker. Ik heb de regels niet gemaakt, maar moet straks misschien wel een nare boodschap brengen.”

Voor zowel kroegbaas als kroegganger mogen de oude tijden gauw weer herleven. Zonder afstand, zonder verplichte reserveringen. Want gezelliger wordt het er voorlopig niet op. Van Keulen kan komende week weer een plek reserveren op kantoor. “Dat ga ik meteen doen. Echt contact, slechte grappen maken met collega's. Dat heb ik zo gemist.”

Lees ook:

De horeca gaat weer open en moet het vertrouwen zien te winnen van de gast

Maandag vanaf 12 uur gaan de terrassen en restaurants open. Ondernemers moeten ervoor zorgen dat klanten zich veilig voelen.

Na 2,5 maand moet Vincent van Steen pinnen, want De Bommel gaat weer open

Hij is de eerste die voor maandag een plek reserveerde in De Bommel. Maandagmiddag van vijf uur tot half zeven zit Vincent van Steen eindelijk weer in zijn Bredase stamkroeg.

Een café coronaproof maken, dat is nog niet zo makkelijk weten ze in Utrecht.

Utrechtse café-eigenaren popelen om hun terrassen op te bouwen en weer open te gaan. Al zien ze ook wel belemmeringen.