ReportageZwolle
Cadeautje voor dierenopvang Flappus: honderden zwangere cavia’s
Hoe bied je plotseling onderdak aan 417 weggegeven cavia’s? Het is puzzelen voor dierenopvang Flappus in Zwolle. ‘Ik verwacht dat we er nog duizend jongen bij krijgen.’
Verzorger Sven Bosboom (28) slalomt soepel tussen kratten met Chinese kool, appel en paprika door. Ondertussen rijdt een bestelbus het erf op bij dierenopvang Flappus in Zwolle. Bosboom spiekt even door het stalraam naar buiten en schudt lachend zijn hoofd. “O jongens, nóg meer donaties.”
Dit wordt het jaar van de cavia, zegt hij grijnzend. Vorige week kreeg Bosboom ‘via via’ 417 cavia’s aangeboden. De Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (Lid) had een fokker op de vingers getikt over de behuizing. Die fokker besloot vervolgens de meeste dieren weg te geven.
Bij Stichting Flappus, een opvang voor dieren ‘die om wat voor reden dan ook niet meer bij hun baasje kunnen blijven’, twijfelden ze geen moment over het aanbod. Kleine verrassing: ruim tweehonderd cavia’s bleken drachtig. “De dierenarts kwam deze week ook nog even checken”, zegt Bosboom. “Ik verwacht dat we er binnenkort nog duizend jongen bij krijgen.”
Flappus had net een nieuwe kapschuur klaar, eigenlijk bedoeld voor opvang van konijnen. “Een groot aantal cavia’s is er slecht aan toe. Die kunnen we hier een warm plekje bieden. De rest zit in een andere schuur, bij de vogels.” Nooit eerder kreeg hij in een keer zoveel dieren tegelijk binnen. “Een paar jaar geleden werden honderd duiven gedoneerd. Dat was al omschakelen, maar dit overtreft alles.” Vanwege de behoefte aan kooien en voer deed Bosboom een oproep via sociale media. “Dat heb ik geweten.”
Hulpgoederen, fruit en brownies
Vanuit het hele land komen ‘hulpgoederen’ binnen. “Iemand uit Almere bestelde online hokken bij een dierenwinkel. Die werden gewoon gratis bij ons bezorgd. We kregen ook zakken stro, kratten fruit en een grote doos met brownies en taart voor onze vrijwilligers”, vertelt Bosboom.
Hij wijst naar de tientallen hokken waaraan gekleurde naambordjes hangen. De afdeling B, met de dames Barbie, Bambi en Bianca. Allemaal zeugjes. Verderop zitten de beertjes. “Die hebben we naar voetballers vernoemd, want je creativiteit raakt toch op.”
Met zijn rechterhand schept hij een piepklein diertje uit het zaagsel. “Deze is amper tien centimeter, de grootste zo’n dertig centimeter, denk ik. Het zijn verschillende rassen. We moesten zelf uitvogelen wat het geslacht is en hoe oud ze ongeveer zijn.”
Als hij het pluizige diertje terug stopt en de kooi sluit, maken een paar honderd cavia’s tegelijkertijd een sprongetje van schrik. “Van nature zijn ze schuw en kruipen ze diep weg in het stro. Maar als je een zak voer openscheurt, begint hier de hele stal te piepen. Niet om aan te horen.”
Grootste caviadonatie ooit
De dieren zijn, eenmaal aangesterkt, tegen een vergoeding af te halen door nieuwe eigenaren. “Eventueel ingeënt of gecastreerd en liefst in koppeltjes van hetzelfde geslacht. Cavia’s zijn groepsdieren”, zegt Bosboom. Bij de fokker krioelde alles door elkaar. “Dat is het domste wat je kunt doen, want zeugjes zijn kort na de bevalling alweer vruchtbaar.”
Voor zover bekend is dit de grootste caviadonatie ooit in Nederland. Stichting Cavia in Bakkeveen zegt dat meer fokkers stoppen, omdat de kosten stijgen. Ook is voor de handel van cavia’s sinds enige tijd een diploma nodig. Dat kost zo’n 900 euro.
Volgens woordvoerder Jelko de Ruijter van de Lid (“We komen jaarlijks bij tienduizend adressen”) zijn vorig jaar in Hellendoorn 125 cavia’s in beslag genomen. In 2021 geen enkele. “Ja, 417 is bijzonder veel.”
Voorzitter Alfred Rozemeijer van de Nederlandse Caviafokkers Club benadrukt dat sportfokkers dierenliefhebbers zijn. “Maar als er persoonlijke problemen meespelen, kan de situatie uit de hand lopen. Dat is een signaal naar iedereen. We moeten misstanden blijven melden.”
Lees ook:
Moet er een pitbullverbod komen? ‘Sommige honden zijn gefokt op aanvallen en doden’
Hoog-risicohonden; asiels zitten er vol mee. Wat te doen met deze levende vechtmachines?
Bij meester Schot was het sommen maken met een meeuw op je kop
Taaloefeningen maken met een reiger tussen de inktpotten. In de bijzondere vogelklas van meester Karel Schot (1927 - 1980) kon het.