InterviewEnergieprijzen
Als de helft van het inkomen opgaat aan energiekosten. ‘Het is hier één grote tochtbende’
De slecht geïsoleerde woning van Lauwrence de Vries was altijd een bron van zorg. Nu de energieprijzen door het dak gaan, vreest de Emmenaar voor het eerst in de schulden te komen.
Als er een koude douche op een deurmat kan vallen, dan gebeurde dat onlangs in de tussenwoning van Lauwrence de Vries. De Emmenaar (45) wist dat zijn vaste contractperiode bij Essent eind deze maand zou aflopen. De berichtgeving in de media over de stijgende energieprijzen beloofde weinig goeds. Maar de kille cijfers in de brief kwamen toch hard binnen. Het maandbedrag verdubbelt van 273 naar 550 euro. Maal 12, berekende De Vries snel, betekent dat 6600 euro per jaar. “Voor iemand die arbeidsongeschikt is, is dat toch van de zotte?”
Nee, hij heeft geen energiezuinig huis. De jarenzestigwoning is slecht geïsoleerd, De Vries heeft zelfs nog enkel glas. “De cv-ketel is verouderd, zonnepanelen krijg ik financieel niet rond. Ik heb wel iets aan de woning gedaan, zelf de houten vloer geïsoleerd bijvoorbeeld. En momenteel ben ik bezig met nieuwe kozijnen, want het is één grote tochtbende.”
Dak boven het hoofd
Maar de kosten gaan altijd voor de baten uit. Het is het probleem van De Vries in één gezegde verpakt. Investeringsruimte is er nauwelijks. “Sinds mijn scheiding woon ik alleen met mijn dochter. Van mijn jaarinkomen blijft netto zo’n 12.000 euro over. Ik heb drie bankrekeningen om keurig rond te komen. Alle vaste afschrijvingen gaan van de rekening waarop de uitkering binnenkomt. De toeslagen komen op de ‘eten-en-drinkenrekening’, waarvan ook een deel naar de eerste rekening gaat. En er is een rekening voor de hypotheek. Meteen als ik mijn uitkering krijg, boek ik het benodigde bedrag daarvoor over. Een dak boven ons hoofd heeft prioriteit.”
Op die tweede rekening blijft maandelijks tussen de 400 en 450 euro over. Leefgeld dus, voor met zijn tweetjes. Maar met het nieuwe termijnbedrag voor de energie blijft daarvan nog een derde over, regelingen van gemeente en provincie niet meegerekend. “Ik denk dat ik wel in aanmerking kom voor een tegemoetkoming. Dan heb ik een keer geluk, want ik val vaak overal net buiten. Ik grijp bijvoorbeeld steeds mis voor bijzondere bijstand; het scheelt soms een tientje. Het is me desondanks altijd gelukt om uit de schulden te blijven. Daar ben ik wel trots op.”
Kansen op de arbeidsmarkt
De energietarieven maken het lastig om dat vol te houden. Misschien kan De Vries zijn internetbundel wat verlagen of shoppen met een verzekering. Maar de mogelijkheden zijn beperkt. “Ik heb altijd gewerkt, totdat ik in 2006 arbeidsongeschikt werd verklaard. Op mijn vijftiende had ik al een eigen computerzaak aan huis; ik heb altijd in de ICT gezeten. Ik lijd aan hemofilie, heb kapotte enkels en reuma-achtige verschijnselen. En ik heb hepatitis C gehad, maar daarvan ben ik genezen. Goede en slechte dagen wisselen elkaar af; toch ga ik steeds verder achteruit. Ik weet nooit hoe ik de volgende dag wakker word. Daardoor zijn mijn kansen op de arbeidsmarkt nihil.”
Hij heeft overwogen het toch te proberen, opnieuw solliciteren voor een baan. “Maar ik ben bang dat het tegenvalt en ik nergens op kan terugvallen. Ik heb nu een IVA-uitkering, die is voor altijd. Ik durf die niet op het spel te zetten.”
In 2015 had De Vries nog 179 euro per maand aan energielasten. Dadelijk is dat het drievoudige. Het maakt hem onzeker, zegt hij. “Mijn vakantiegeld bewaar ik voor wat komen gaat. Gelukkig heb ik een aflossingsvrije hypotheek, zodat de lasten laag zijn. Daarmee heb ik het steeds net kunnen redden. Maar vanaf 29 juni, de dag van mijn nieuwe energiecontract, zal dat heel moeilijk worden.”
Lees ook:
Hoe betaal je de dure energiekosten met een laag middeninkomen? ‘Met aardappels koken in de magnetron red je het niet’
Pascale Portanger laat zich omscholen tot verpleegkundige in de ouderenzorg. Op een forse stap terug in salaris had ze zich ingesteld. Op een energierekening die meer dan 200 euro per maand duurder wordt niet. ‘Ik heb geen idee hoe ik dit ga doen: ik kom nergens voor in aanmerking.’
De gas- en stroomprijzen stijgen, maar niet bij elke aanbieder even hard. Hoe komt dat?
Klanten van energiebedrijf Essent met een flexibel contract gaan vanaf 1 juli vijftig euro per maand meer betalen voor gas en licht. Klanten van Vattenfall maar zo’n twintig euro. Hoe kan dat verschil zo groot zijn?
